Kopciuszek i szklany sufit recenzja

„Uroda to subiektywny konstrukt społeczny, a określenie 'w świecie' jest problematyczne, ponieważ różne nacje mają różne kryteria piękna, a ja nie znoszę osądzać ludzi na podstawie wyglądu zewnętrznego.”

„Niemniej na wszelki wypadek zrobiła to, co robi każda młoda kobieta, kiedy czuje się zagrożona: wysłała gołębia lokacyjnego do swojej najlepszej przyjaciółki Cleo, żeby ją zawiadomić, gdzie jest.”

• Oczekiwania wobec kobiet i presja społeczna – bohaterki otwarcie mówią o tym, jak wygląd, zachowanie i decyzje kobiet są oceniane przez społeczeństwo.
• Kultura strachu – książka porusza temat lęku, który towarzyszy kobietom w przestrzeni publicznej, np. scena z gołębiem lokacyjnym świetnie oddaje rzeczywistość, w której kobiety informują bliskich, gdzie są dla własnego bezpieczeństwa.
• Równouprawnienie – Kopciuszek nie marzy o księciu, lecz o sprawiedliwym świecie, gdzie kobiety nie muszą walczyć o podstawowe prawa.
  
  

„W naszych baśniach kobiety mają ostatnie słowo na własnych warunkach. Wiedzą, że jedyna rzecz fajniejsza od syreniego ogona to wagina. Wiedzą, że dużo więcej pracy wymaga rozbicie szklanego sufitu, niż szklanego pantofelka. I wiedzą, że 'odtąd żyli długo i szczęśliwie' to mit stworzony przez patriarchat.”