Magia bioinżynierii. Ciało, geny i medycyna przyszłości recenzja

Rewelacyjna przygoda z bioinżynierią. Nawet ja laik w tej dziedzinie mogłam wszystko zrozumieć i śledzić treść książki, jak najlepszy kryminał. Po prostu mistrzostwo. Autor cały czas podkreśla, że bioinżynieria służy ludziom z różnymi dysfunkcjami i chorobami aby mogli w miarą normalnie żyć. Ale oczywiści cały czas są zakusy, żeby dzięki niej stworzyć super człowieka i powiększyć jego możliwość. Te tematy od strony etycznej i technicznej są też rozważane. Jednak nie jest to suchy wykład naszpikowany niezrozumiałymi terminami. Jeżeli pojawiają się terminy naukowe to są przystępnie wyjaśniane. W tej książce występują dwie perspektywy. Poznajemy historię pacjentów, którzy dzięki bioinżynierii odzyskują utracone sprawności i ich wielki wysiłek aby je odzyskać. Poznajemy też historię naukowców, którzy poświęcili się badaniom aby im pomóc. Czasami te światy nawzajem się przenikają. Razem z jednymi i drugimi wyruszamy w podróż po instytutach naukowych, laboratoriach i szpitalach aby poznać nasze ciało i jak funkcjonuje. Właśnie to skupienie się na pojedynczych ludziach , nie jak na anonimowych przypadkach i motywacji naukowców jest olbrzymią zaletą tej książki. Książka jest podzielona na trzy części: ruch, zmysły, myślenie, czyli na trzy główne kierunki bioinżynierii. W części „Ruch” poznajemy Hugh Herr , który gdy stracił w wypadku obie nogi poświęcił życie aby stworzyć protezy umożliwiające normalne życie. Aby tego dokonać musiał w najdrobniejszych szczegółach poznać działanie naszych nóg. Poznajemy też badania nad samoregeneracją naszych tkanek i przeszczepami, które mogą pomóc. Jak pomóc pacjentom sparaliżowanym, z zanikiem mięśni w wyniku choroby lub starości. Może nam w tym pomoże genetyka. Widzimy co już osiągnęliśmy i jak w sumie to jest mało w stosunku do naszych potrzeb. Jak trudna w porównaniu do nogi jest proteza ręki, nie mówiąc o tym aby nasz mózg mógł kierować protezą. Druga i trzecią część można połączyć: „Zmysły” i „Myślenie”, gdyż wkraczamy w świat mało nam znany, naszego mózgu. Poznajemy kobietę, która widzi przez uszy. Opisuje badania na tym w jaki sposób zmysły, które utraciliśmy odzyskać. Także jak wspomóc nasz mózg w szybszej nauce , lepszym zapamiętywaniu i nie traceniu wiedzy zdobytej. Jest to bardzo ważne dla osób cierpiących na demencję starczą, amnezji, chorobie Alzheimera i inne. Mnie zainteresowały zagadnienia neuroplastyczności mózgu, czyli jak mózg umie się przystosować i nauczyć nowych funkcji. Do tej pory uważano, że jest to możliwe wyłącznie do pewnego wieku, później ta możliwość zanika. Najnowsze badania jednak temu przeczą. Może być wolniejsza, ale nadal istnieje w każdym wieku. Interesujące jest jak możemy sobie samym pomóc w lepszym funkcjonowaniu. Wkraczamy też w świat kreatywność, intuicji, wyobraźni i twórczości. Jak nam pomóc w rozwijaniu ich, a także co nam w tym przeszkadza. Interesujące jest przedstawienie najnowszych badań dotyczących funkcjonowania naszego mózgu i jak mało jeszcze wiemy, jak dalekie jest połączenie mózg- komputer. Na koniec oddam głos autorowi: „Jeśli moja książka niesie ze sobą jakiś przekaz, to wiadomość jest bez wątpienia pozytywna. Nie powinniśmy się obawiać nowych technologii ani postrzegać ich jako narzędzi, które odmienią ludzkość lub wprowadzą ją na wyższy poziom rozwoju. Tutaj nie chodzi o to, by w najbliższej przyszłości nas zmodyfikować. Celem jest uwydatnienie naszego człowieczeństwa – zdolności , które nadają naszemu życiu sens.”

Wszystkim tym zainteresowany światem naszego wnętrza, jak ono działa i jak możemy już teraz pomagać gdy przestaje dobrze działać tą książkę polecam. Sprawi wam olbrzymią przyjemność zagłębienie się w tej lekturze.