Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino recenzja

"Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino" autorstwa Renee Bonneau to historia opowiedziana przez włoskiego mnicha Matteo. Podczas II wojny światowej w okolicach Monte Cassino dochodzi do krwawych starć. Zakonnik Matteo razem z braćmi z klasztoru Casamari opiekuje się rannymi żołnierzami niemieckiego pochodzenia, mimo że sytuacja nakazuje postrzegać ich jako wrogów. Dla mnichów nie jest to żadną przeszkodą, czują się w obowiązku pomóc potrzebującym. Jednocześnie jest to dla nich nowa sytuacja, bo z reguły przebywali w opactwie we własnym gronie. Zakonnicy przywiązują się do rannych, którzy nierzadko okazują im wdzięczność za opiekę. Jednym z takich żołnierzy jest Franz. Mnich Matteo nawiązuje więź z młodym Austriakiem, który przed wojną marzył o karierze wiolonczelisty. Franz musiał stawić się do wojska i porzucić muzyczne marzenia, a wszystko to w imię celów wysokich w społeczeństwie jednostek. Mężczyźni rozmawiają o cierpieniu i życiu. Pogrążają się w sielskiej przeszłości wspominając radosne chwile spędzone z rodziną. Przeszłość miesza się z okrutną rzeczywistością wojny, która zabiera wszystko to, co najcenniejsze i sieje spustoszenie. W bohaterach rodzi się myśl, czy ta ciągła bitwa ma jakikolwiek sens...

Książka jest napisana lekkim językiem, poza tym jest króciutka- ma raptem 120 stron i podział na rozdziały, co ułatwia czytanie. W "Requiem..." najbardziej wstrząsnęły mną refleksje tytułowego żołnierza nad popełnionymi czynami i to jak bardzo nieprzygotowani do walki byli młodzi wojacy. Nikt nie nauczył ich jak radzić sobie z wyrzutami sumienia i w gruncie rzeczy wstrętem do samego siebie. Wyrwani z młodości mężczyźni musieli stanąć twarzą w twarz z nową, gorszą rzeczywistością. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie tego okrutnego uczucia, gdy trzeba podjąć decyzję: zabić czy nie... Przeżyć może tylko jedna osoba: ja lub przeciwnik. To straszne! Takie książki podkreślają, jak zła jest wojna. "Requiem..." to zdecydowany niezbędnik każdego amatora historii, a także wartościowa lektura dla tych, którzy chcą poznać drugie oblicze wojny- to ze strony napastnika, który właściwie nie chce nim być. Jedyne, co mogę zarzucić tej pozycji to fikcja literacka wpleciona w opowieść. Jestem pewna, że dużo lepiej odebrałabym historię, jeśli byłaby ona oparta na faktach z życia konkretnych ludzi. Autorka w posłowiu wyznaje, że będąc w miejscu pamięci, na Monte Cassino, od razu wymyśliła opowieść. Jednakże jestem w stanie wybaczyć takie szczególiki z racji, że książka jest tak wzruszająca i pouczająca.