Zabić cień recenzja

„Na moich rękach pojawiła się gęsia skóra, ogarnęła mnie nieznana dotąd fala niepewności. W odróżnieniu od wcześniejszego lodowatego złego przeczucia to zimno paliło jak ogień”.

Państwo ogarnięte klątwą i król, który nie spocznie, póki nie znajdzie sposobu na jej przełamanie. Rycerze Wiecznej Gwiazdy to ludzie, którzy swoim poświęceniem udowadniają, że są wierni swojej ojczyźnie.

Kiara obawiała się momentu, w którym jej brat zostanie powołany do służby. Ten dzień nadszedł i nie było odwrotu. Jak się okazuje, nasza bohaterka nie poddaje się tak łatwo. Przez jej wyrywność i waleczne zachowanie sama stanie się członkiem straży, a to niezbyt często się zdarza. Kobiety uznawane za słabe i zbyt delikatne dlatego nie są powoływane.

Kiara jest jednak zupełnie inną dziewczyną niż reszta. Czy uda jej się przetrwać wśród samych mężczyzn?

Od pierwszej chwili książka zwróciła moją uwagę. Lubię i dobrze odnajduje się w takim klimatach, więc nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Czułam wręcz, że mnie przyciąga.

Przeczucie mnie nie myliło. Historia okazała się strzałem w dziesiątkę i została pochłonięta przeze mnie na jeden raz.

Książka obfituje w zaskakujące i nieprzewidywalne zwroty akcji. Z każdym kolejnym rozdziałem fabuła nabierała tempa, by w pewnym momencie osiągnąć punkt kulminacyjny. Okazuje się, że to dopiero początek wielkiej przygody gdzie na każdym kroku czyha śmierć i niebezpieczeństwo.

Barwną postacią jest Kiara nasza główna bohaterka. Odważne zachowanie plus cięty język dają mieszankę, przy której nie można się nudzić. Zyskała moją sympatię od pierwszej strony. Coś czułam, że z nią odbędą się najlepsze momenty w książce.

Zakończenie jak zwykle nadeszło o wiele za szybko i to w tak kluczowym momencie. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kontynuację, a Wam polecić książkę.

„-Dobry człowiek to często ten, który widział najwięcej zła — powtórzyłam szeptem stare asidiańskie powiedzenie, zawierające wszystko, czego nie potrafiłam ubrać w słowa”.

Polecam i czekam na ciąg dalszy.