Socjopata recenzja

Jakub to totalny manipulator. Młody, przystojny brunet, który uważa, że od życia należy mu się wszystko co najlepsze. Ludzie i ich uczucia się dla niego nie liczą. Na wszystko znajdzie rozwiązanie, albo wymówkę..

Autor zabierze was w podróż do wnętrza człowieka, który nie ma uczuć. Jakub gra tutaj główną rolę. Jego życie z żoną, kochanką i praca, która jest dla niego niezwykle ważna.

Od samego początku niewiadomo w jaką stronę popłynie fabuła i to był dobry element zaskoczenia, który mi się podobał. Opis niewiele zdradza co jest kolejnym ogromnym plusem.

Jakub potrafił prześwietlić ludzi na wylot. Wystarczyło jedno
spojrzenie i gra rozpoczęła się, a wygrany był tylko jeden. On.
Jest mistrzem manipulacji i perfekcyjnie steruję emocjami, nawet obcych dla niego ludzi. Nie powiem, że mi imponował, co to, to nie, totalnie popaprany człowiek, ale ten typ charakteru jest bardzo intrygujący , więc z wielkim zaciekawieniem zaszyłam się w jego świecie. Nienormalnym i narcystycznym świecie, pełnego kłamstw. Wiele rzeczy uchodziło mu na sucho, czasami aż za dużo, ale przymykałam na to oko, bo książka mnie wciągnęła i przeczytałam ją praktycznie na raz.

Jakim człowiekiem trzeba być, aby niszczyć swoich bliskich tylko dlatego, żeby na tym skorzystać? Bez mrugnięcia okiem, bez zawahania. Socjopatą. Autor świetnie wykreował Jakuba, jego czyny, myśli i zachowanie przyprawiło mnie o dreszcze.

Akcja nie pędzi, atmosfera nie jest jakoś bardzo gęsta, ale jest intrygująco, nieprzewidywalnie i w idealnym momencie dzieje się coś nowego.

Zakończenie rodem z filmu sensacyjnego, lekko przekombinowane ale jakie dobre!! Mnóstwo akcji, intryg i wielkich niewiadomych. Czułam złość, frustrację i niedowierzanie. Myślę, że to naprawdę udany debiut i ja mam ochotę na więcej!

Tu nie ma dobra. Jest zło w czystej postaci, ale smakuje znakomicie.

"Uderzyłem go w bok, w miejsce gdzie.. wbił nóż. Uderzenie wybiło krew z jego ust. To było zabawne, zupełnie jak te żelowe zabawki, które wybałuszają oczy, kiedy się je naciśnie".