Miasto grzechu recenzja

„(…) słowa to tylko słowa, a tak naprawdę liczą się gesty. Czasem jednak te z pozoru nic nieznaczące słowa stają się obietnicą lepszego życia”.

„Miasto grzechu” to historia, która oczarowała mnie od pierwszych stron swoim bogatym światem, w którym nic nie jest takie, jak mogłoby się wydawać. Nowy Jork, przepych, zagubiona romantyczka i doświadczony mężczyzna. Dwa różne światy, które przejdą metamorfozę.

„Chcę, żebyś była moja przez pięć dni”.

Poznacie Sophie, która pracuje jako kobieta do towarzystwa, kobieta nie widzi innych perspektyw na przyszłość. Poznaje Adama, z którym spędzi kilka dni. Pomiędzy nimi wytworzyła się więź, ale oboje nie do końca są ze sobą szczerzy.

Czy przypadkowa znajomość będzie czymś więcej? Jakie sekrety skrywają bohaterowie? I z czym przyjdzie się im zmierzyć?

Świetny romans, z delikatnymi, ale bardzo pobudzającymi zmysły scenami 18+! I za nie muszę totalnie pochwalić autorkę, bo to wielki atut tej książki.

Autorka cudownie operowała słowami, zaczarowała emocje, a ja chłonęłam je garściami. Od samego początku bohaterowie wiedzą, czego od siebie chcą, nie bawili się w kotka i myszkę co bardzo mi się podobało. Oboje mnie intrygowali i sprawiali, że chciałam ich bardziej poznać. Ich spotkanie było elektryzujące i oboje będą chcieli zmian w swoim życiu.

„Nigdy wcześniej nie czuła się w ten sposób. Nigdy też nie była tak dotykana. Naprawdę dotykana. Jak kobieta, jak człowiek”.

Sophie miała za sobą przykre doświadczenia, nigdy nie myślała poważnie o związku, było w niej wiele obaw i strachu. Kiedy poznała Adama, tak jakby zamknęła się razem z nim w złotej klatce, każdy spacer, rozmowa – wszystko z nim miało sens. A ja im mocno kibicowałam. Miałam wrażenie, że te ich momenty razem są jak zaczarowane.

„Uzmysłowił sobie, że nigdy wcześniej nie spotkał kogoś takiego”.

Adam był niesamowicie troskliwy, z niewiadomych dla niego powodów chciał dla niej jak najlepiej. Kupił mnie tym, byłam tylko ciekawa, czy to wszystko ma jakieś drugie dno. Bo to naprawę idealny facet na męża… ma początku trochę szastał kasą, ale później polubiłam go za to, że się tak martwił, troszczył i pozwalał poszerzać horyzonty.

Autorka stworzyła fajną historię o budowaniu nowego związku w dość nietypowy sposób, bohaterowie w sferze fizycznej szybko sobie zaufali, te wszystkie sceny były świetne i znakomicie mi się to czytało, w sferze emocjonalnej było już ciężej, bo jednak to wymagało już pracy i dużego wkładu siebie.

Czy warto będzie zaryzykować?

To bardzo dobrze skonstruowana książka, przez którą się płynie, stylistycznie wow – jestem zachwycona, delikatnością tej powieści, ogromem dobra z niej płynącej, ale oczywiście nie wszystko będzie kolorowe i pewien zawał serca też uda się przeżyć. Nie mogę się doczekać kontynuacji… zakończyć w takim momencie to grzech. ;) Ogromnie polecam wszystkim romansiarom, ja jestem w pełni usatysfakcjonowana!