Żelazna zagrywka recenzja

RECENZJA
Dobry wieczór Kochani. Co słychać? Jak Wam minął tydzień? Mnie czas i dni uciekają między palcami w zastraszającym tempie. Dzisiaj mam dla was recenzję książki Agaty Polte „Żelazna Zagrywka". Dziękuję wydawnictwu NieZwykłe za egzemplarz recenzencki tej historii.
„Żelazna zagrywka” to czwarty tom serii mafijnej „Żelazne serca". Tym razem historia dotyczy Nikolaia Antonova, brata słynnego Maxima Antonova, głowy rosyjskiej bratwy oraz Rosalyn Llwellyn, młodej i pięknej dziewiętnastoletniej kobiety. Pewnego dnia do Nikolaia Antonova odzywa się Isaac Collins, chce, aby młody Antonov spłacił zaciągnięty u niego dług. Rosjanin ma znaleźć i przyprowadzić zbiegłą narzeczoną Collinsa, wtedy będą kwita bardzo. Mężczyzna nie zastanawia się długo nad decyzją. Antonov jest bardzo dobry w tropieniu ludzi, zatem złapanie młodej, niedoświadczonej uciekinierki nie powinno stanowić dla niego problemu. Rosalyn Llwellyn doskonale wie, na czym polega posłuszeństwo. Od dziecka ciągle musiała wypełniać rozkazy. Pewnego dnia ojciec sprzedaje ją w zamian za ofertę pomocy dla swojej mafijnej rodziny, dziewczyna nawet nie protestuje. Jednak później w sercu Rose rodzi się bunt. Kobieta orientuje się, że narzeczony będzie gorszym katem niż cała jej rodzina. Ucieka. Gdy ścieżki Nikolaia i Rose się krzyżują, żadne z nich nie zdaje sobie sprawy, co wyniknie z tego spotkania. Nikolai nawet w najgorszych snach nie mógłby przypuszczać, że wobec Rose zaciągnie jeszcze trudniejszy dług do spłacenia…
Z niecierpliwością czekałam na kolejny tom tej serii. Chciałam dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Ta historia wciąga od pierwszych stron. Świetnie wykreowani bohaterowie, wartka akcja i dobrze przemyślana fabuła. To wszystko jest w tej książce, nie mówiąc już o emocjach. Wkraczamy tutaj to brutalnego świata mafii, gdzie dla nielicznych miłość i inne uczucia nie mają znaczenia. Liczą się tylko wpływy i pieniądze. Jak bardzo łasy na pieniądze był ojciec, że sprzedał swoją córkę największemu psychopacie. Idealnie przedstawiony obraz silnej i zdesperowanej kobiety, która walczy o lepsze jutro i lepsze życie. Czyta się ją lekko i przyjemnie, wręcz aż za szybko. Kiedy kończę czytać książki Agaty, czuję niedosyt. Ciągle jest mi mało tych książek i niczym narkoman na głodzie chce ich więcej i więcej. Agata nie zwalnia tempa i ciągle trzyma fason. Nie mam się tutaj do czego doczepić, bo to wszystko jest tak dobrze przemyślane i dopracowane. Z czystym sumieniem polecam tę książkę zarówno, jak i inne historię Agaty. Nie pozostało mi nic innego jak tylko czekać na kolejne historie pisane ręką Agaty.