9 godzin do nieba recenzja

Michael Davies ma 26 lat i uważa swoje życia za pasmo nieustających porażek. Targają nim traumy z dzieciństwa i rozczarowująca dorosłość, które pchnęły go w otchłań. Michael nie potrafi się z niej uwolnić, a jego depresja jest leczona narkotykami. Stracił on zupełnie panowanie nad swoim życiem.

Postanawia zażyć specyfik, a dzięki niemu wszystkie jego problemy mają się zakończyć w skuteczny sposób.

Tylko dziewięć godzin od momentu połknięcia tabletki wystarczy, by niebo stało się piekłem, a piekło niebem.

Wszystko ma się skończyć. W końcu…

Jednak plan, z którego Michael nie mógł już zrezygnować, stracił swoje znaczenie w momencie, w którym w życiu mężczyzny pojawił się powód do tego, by docenił największa wartość, czyli swoje życie…

Co odwróci uwagę Michaela od planu, w który zamierzał, brnąć bez obracania się za siebie?

Jak potoczy się to wszystko i czy Michael zostanie zabrany w podróż do nieba?

Depresja i uzależnienie od narkotyków pchnęły Michaela do naprawdę ważnej decyzji, więc gdy ma możliwość skończyć ze sobą raz a porządnie i ma tego świadomość, że może się to stać, bez najmniejszych problemów jest gotów zażyć tabletkę, która w dziewiątej godzinie swojego działania powinna zadziałać raz na zawsze. Michael w moim odczuciu był osobą naprawdę przygnębioną. Odczuwałam to, że nie targają nim chwilowe uczucia smutku, które po jakimś czasie mijają i wszystko jest dobrze. Miał on ze sobą poważny problem i gdyby nie to, to nie planowałby swojego samobójstwa. Gdy myślał o tym, to dopiero wtedy wydawał się szczęśliwy, jakby myśl o śmierci uspokajała go i wyciszała.

Jego życie jest trudne. Ciężko jest egzystować, gdy czuje się tylko smutek i ból w dodatku, gdy nic innego niż narkotyki nie jest w stanie wywołać na twarzy uśmiechu i zaspokoić myśli. Jedyne, co sprawiało ukojenie jego duszy to muzyka, której słuchał praktycznie ciągle.

Przed przystąpieniem do planu do Michaela dociera to, że ma przed sobą ostatnie godziny życia. Czy to pora zrobić jakiś dobry uczynek? Uszczęśliwić kogoś ten ostatni raz?

Co jako ostatnie powinien zrobić w swoim życiu?

A może jednak uda mu się wykręcić z tego planu i postara się zapanować nad uzależnieniem? Powrócić do życia z dała od smutku i ciemności, która go otacza?

Jeśli nie… to co Michael będzie robił podczas ostatnich godzin swojego życia?

Może właśnie w tym dniu, który ma być ostatnim znajdzie on powód, dla którego będzie chciał żyć i zacznie żałować swojej decyzji?

Ta książka opowiada o ciężkim temacie, jakim jest uzależnienie, depresja i chęć samobójstwa. Osoby takie jak Michael często nie pokazują innym na zewnątrz tego, co czują w środku. Od niechcenia bądź nawet braku umiejętności do przełamania pewnych barier, które w nich powstały, albo tak idealnie nauczyli się maskować swoje emocje. Michael nie pokazywał, że coś jest z nim nie tak. Oprócz bladej cery i dołków pod oczami wszystko wydawało się z nim okej. Tylko nieliczni byli w stanie zauważyć to, że coś jest nie tak.

Czy ktoś pomyślał o tym, że chodzi tutaj o brak chęci do życia i o plan, na którego realizacje czekał? Większość osób pomyśli, że to pewnie problemy w pracy, bądź z kobietą. Jednak nie tym razem.

Czy Michael podjął dobrą decyzję, zażywając tabletkę? To z pewnością bezbolesny sposób, który pomoże mu rozwiązać jego problemy, jednak według mnie okropna jest świadomość życia przez następne godziny, wiedząc, że czekamy i zbliżamy się do tej ostatniej w naszym życiu…

Książka bardzo mi się spodobała. I jeśli jesteście ciekawi tego, jak potoczy się plan Michaela, to bardzo was zachęcam do przeczytania.

Moja ocena: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5