Dom samobójców recenzja

Bohaterowie książki być może są już znani co wytrawniejszym czytelnikom, gdyż autor przedstawił ich sylwetkę w dwóch odrębnych książkach. Co ciekawe, czytając "Dom samobójców" nie daje się odczuć, iż jest to kontynuacja losu postaci. Dopiero nota Donlea przy końcu książki o tym świadczy. Zatem, czy znasz Rory Moore borykającą się ze swoimi zaburzeniami oraz Lane'a Philipsa w roli psychologa czy może spotykasz się z nimi pierwszy raz, będziesz bawić się równie dobrze w historii, do jakiej zaprasza autor.

Na skraju terenu należącego do elitarnej szkoły mieści się dawny dom nauczycieli. W otoczeniu torów kolejowych i co rusz przejeżdżających tamtędy składów pociągów towarowych rozrywa się raz w roku prawdziwy chrzest bojowy uczniów pragnących dołączyć do tajnego stowarzyszenia. American Pie w wersji mającej nieco z thrillera, więcej z kryminału mrozi krew w żyłach, gdy co rusz dochodzi do zagadkowych, niewyjaśnionych zdarzeń. Wokół całej sprawy mnożą się kolejne spekulacje i pozornie niespójne wraz z samobójstwami wydarzenia w obliczu szkoły, która ma pomagać uczniom wkroczyć w dorosłość. Wspomniany na początku rekonstruktor sądowa oraz psycholog zwierają szyki, by dojść do prawdy wokół budynku zwanego mrocznie "domem samobójców".

Autor bardzo zgrabnie połączył w całość wydarzenia, które rozgrywają się na wielu płaszczyznach. Dzięki zabiegowi rozbicia jednej książki na kilka niezależnych wątków, zafundował czytelnikowi element niepewności, który fragment stanie się kluczowym dla uzyskania odpowiedzi na pytania i rozwianie wszelkich wątpliwości. Rozdziały są krótkie, konkretne w treść, poprzetykane różnymi narratorami, jak i zarówno jednolitą treścią fabuły oraz listami czy sesjami psychoterapeutycznymi. Zachodzą też fragmenty retrospekcji, dzięki którym odbiorca próbuje odnaleźć się w wydarzeniach ujętych, jako aktualne.
Poprawnie napisana książka, jako nietypowy kryminał z elementami thrillera, nieschematyczna daje pewien powiew świeżości w tymże gatunku.

Premiera: 27.01.2021 r.