Queen. Nieznana historia recenzja

To nie jest kolejna biografia Queen - to zbiór niezwykłych, nieznanych opowieści z życia Petera Hince'a, pseudonim Ratty, który miał tą przyjemność współpracować z zespołem przez wiele lat. Niektóre z nich są wręcz nie do uwierzenia, oddają klimat tamtych lat i przede wszystkim ukazują relacje jakie panowały między członkami zespołu i ekipy. Nie brakuje szalonych wyskoków z serii sex, drugs & rock'n'roll, ale jest również miejsce na refleksję. Myślę, że żaden fan nie powinien przejść obojętnie obok tej pozycji. Kiedy Ratty dołączył do ekipy Queen był młody, ale ceniony za swoją pracę z poprzednim zespołem. Nic dziwnego, że podbił serca członków zespołu. Nikt tak jak Peter nie potrafił odgadnąć czego chce Fred tylko po geście czy mimice twarzy. Taki techniczny to skarb, z czego zdawali sobie sprawę. Peter dzięki współpracy z Queen zwiedził kawał świata, a przede wszystkim wymarzone Stany. Książka daje ciekawe światło na pracę zespołu: ile zaangażowania i pieniędzy wymaga jeden koncert, a co dopiero cała trasa z najlepszym rockowym zespołem na świecie! Peter i ekipa stawali nie raz na głowie, aby spełnić zachcianki zespołu, jednak zawsze czuł się równy członkom Queen, potrafił się postawić. Wszystko to odbywało się w atmosferze wzajemnego szacunku i nie jednokrotnie - imprezowego humoru. Nie jedną szaloną imprezę przeżyli wspólnie i nie jednego kaca razem leczyli. Hince opowiada o naprawdę zwariowanych przypadkach, które wydarzyły się jemu i innym technicznym, jak również samemu zespołowi. Techniczni jednak wiedzieli na co mogą sobie pozwolić - podczas koncertu i pracy przy nim zawsze byli w pełni gotowości i trzeźwi - jak to prawdziwi profesjonaliści. Peter Hince przedstawia zespół i Freddiego takimi, jakimi byli naprawdę, nie koloryzuje ani nie demonizuje. Nigdy też nie zdradza intymnych szczegółów. Podziwia ich talent i wyraża się z szacunkiem, choć czasem nie boi się nazwać Mercurego starą pierdołą, kiedy trochę przesadza ze swoimi fochami. Wszystko jednak w granicach dobrego smaku. Ratty skupia się raczej na swoich wrażeniach związanych z pracą z zespołem, jak również na realiach ówczesnego przemysłu muzycznego. To były naprawdę szalone czasy, które już nigdy miały się nie powtórzyć. Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.