Buntowniczka z pustyni recenzja

Wracacie do książek, które czytałyście wiele lat temu?

"Buntowniczkę z pustyni" czytałam jeszcze w gimnazjum, a jej nowe wydanie skusiło mnie do powrotu do historii Amani i Jina 📖

(i przyznam się, że było to jak czytanie jej od nowa, bo okazało się, że nie pamiętałam kompletnie niczego z fabuły 🤣)

🏜️ AKCJA NA PUSTYNI - od pierwszej strony urzekła mnie otoczka, w której autorka wykreowała fabułę. Niezwykle spodobało mi się to, że akcja rozgrywała się na pustyni, każdy nosił przy sobie rewolwer, władzę w państwie dzierżył Sułtan, a historie o Dżinach znał każdy urodzony na pustyni. Dotychczas przeczytałam bardzo mało książek w takim klimacie, przez co "Buntowniczka..." urzekła mnie od razu z uwagi na jej wyjątkowość 👌

Główną bohaterkę Amani poznajemy w momencie, gdy pod przebraniem chłopaka bierze udział w strzeleckim konkursie. Próbuje wygrać pieniądze potrzebne jej do ucieczki od wuja, który ją przygarnął i który ostatnio zaczął zastanawiać się nad jej poślubieniem (pustynna wioska, w której żyje Amani to typowy patriarchat 😡) Szczęśliwym zbiegiem okoliczności poznaje tam Jina, od którego zaczyna się ogromna lawina wydarzeń 🙈

⚔️ REBELIA - czy pojawił się w tej książce mój ulubiony motyw? TAK! 🔥 W państwie Sułtana zrodziła się rebelia, którą w dodatku rozpoczął jeden z jego wielu synów. Uwielbiam walkę o władzę, aczkolwiek czasami miałam wrażenie, że autorka chaotycznie opisywała wątki polityczne. Kilka razy pogubiłam się w tym, kto jednak był wrogiem a kto sojusznikiem 🙈 Ale może to wynikało z mojego roztargnienia... 🤔

💞 SLOW BURN - na pochwałę zasługuje jednak wątek miłosny Amani i Jina. Bardzo podobało mi się to, że nie wysunął się na pierwszy plan i był raczej dodatkiem do fabuły. Bohaterowie nie składali sobie ckliwych wyznań miłosnych ani nie rzucali się sobie w ramiona w trakcie walki z wrogiem - zachowywali się normalnie, co jest bardzo na plus 👌 Charaktery Amani i Jina świetnie pasowały do siebie i mam nadzieję, że w drugim tomie z ich relacji rozwinie się coś więcej 👌

"Buntowniczkę..." czytało się mega przyjemnie, ale szkoda, że akcja czasami za szybko rwała do przodu. Niekiedy brakowało mi większej ilości opisów albo czegokolwiek, co spowolniłoby akcję 🙈 Ale to taki mały minus tej książki, generalnie to ogromnie ją polecam 😄

[współpraca reklamowa z Wydawnictwem WeNeedYA)