Psychoza recenzja

Mary Crane zmęczona dotychczasowym życiem, kradnie pieniądze swojego szefa i ucieka do narzeczonego, Sama. Niestety w drodze gubi się i trafia do motelu oddalonego kilkanaście kilometrów od głównej drogi. Prowadzi go Norman Bates, odludek w średnim wieku mieszkający z matką. Mary nie zdaje sobie sprawy, że ten na pierwszy rzut oka spokojny i łagodny mężczyzna, skrywa mroczną tajemnicę. W ślad za nią do Sama przyjeżdża siostra oraz detektyw wynajęty przez jej pracodawcę, którzy wspólnymi siłami próbują ją odnaleźć. Wkrótce znika również detektyw. Czy uda się odnaleźć zaginionych? Kim tak naprawdę jest Norman Bates i jaką tajemnicę skrywa?

Cała historia napisana na 160 stronach jest krótka, ale konkretna, dla osób o mocnych nerwach. Czytałam tę książkę po raz drugi i niesamowite jest dla mnie to, jak Robert Bloch rozwinął wątek psychologiczny w tak krótkiej opowieści. Zawiłość ludzkiej psychiki, a zwłaszcza chorób z nią związanych przeważnie budzą strach i odrazę. Jednak autor opisał jedną z chorób w perfekcyjny sposób. Postać Normana jest bardzo mroczna i wyróżnia się na tle innych. Na co dzień wydaje się być normalnym mężczyzną w średnim wieku, jednak tajemnica jaką skrywa jest przerażająca. Klimat zbudowany w tej książce w całości oddaje jej charakter. Chwilami czułam strach, odrazę, nawet obrzydzenie, ale muszę przyznać, że Robert Bloch stworzył mistrzowską historię. I mimo, że znałam zakończenie napięcie utrzymała się do końca.