Anonimowa dziewczyna recenzja

Potrafimy niezwykle łatwo ocenić czyjeś postępowania. Zdaje się nam, że wiemy wszystko i wysnuwamy prosty osąd, że czyjeś zachowanie jest po prostu... niemoralne?
Jednak kiedy spróbujemy przeanalizować jakiekolwiek - własne decyzje - to zauważymy, że nie wszystko jest tylko czarno-białe.
 
"Anonimowa dziewczyna" spod pióra duetu Sarah Pekkanen i Greer Hendricks opowiada o Jess - Jessice Farris. Młodej wizażystce, która łapie się każdej okazji, by zarobić parę groszy. Wykonuje wiele zleceń i podczas jednego z nich dociera do niej informacja, że za udział w badaniu psychologicznym jest wypłacane dość wysokie honorarium, równoważne jej wynagrodzeniu za dziesięć makijaży. Nic prostszego - odpowie na parę pytań, zainkasuje umówioną kwotę i to wszystko.
Przekona się jednak, że badanie z zakresu moralności i etyki, w którym uczestniczy, jest czymś więcej niż tylko wypełnieniem ankiety. Chęć zarabiania coraz większych kwot nie pozwoli jej na rezygnację. Nawiąże dość niezdrową i pokrętną relację z psychiatrą przeprowadzającą ten eksperyment - dr Shields, od której się praktycznie uzależni.
Jess będzie musiała odkryć tajemnicę, zakrawającą o zagadkę kryminalną i nie zatracić przy tym jasności umysłu. Będzie wykonywać coraz dziwniejsze polecenia i nawiązywać jeszcze dziwniejsze relacje. Nie bez znaczenia dla fabuły będzie też pewna męska postać.
 
"Każda rodzina ma swoje wady. Wielu ludzi jest przekonanych, że po przekroczeniu progu dorosłości pozbędą się ich. Jednakże niewłaściwie ukształtowane w okresie dzieciństwa relacje pozostają trwałe".

To świetny psychologiczny thriller. Akcja nie pędzi. Jest wręcz, odwrotnie - wszystko dzieje się powoli. Poznajemy przeszłość Jess, zdaje się nam, że już co nieco o niej wiemy. Strona po stronie kształtuje się nam zarys jej stanu psychicznego. Sięgamy do głębokiego poczucia winy, czy słusznego? 
Narracja prowadzona jest z dwóch perspektyw Badanej 52. i samej dr Shields, która zwraca się bezpośrednio do Jess.
Ponadto, mamy coś jakby - zapisy wniosków z wcześniejszych badań przeprowadzanych przez psychiatrę.
Atmosfera jest dość mroczna, pełna niepokoju, który powoduje, że chce się czytać dalej. Czułam się trochę jakbym oglądała film o przygaszonych, ponurach barwach, a w tle stale siąpił deszcz. Autorki tak dobrze prowadzą fabułę, że do samego końca raczej trudno będzie nam odgadnąć kto naprawdę tutaj kłamie. Samo zakończenie bardzo mi się podobało i jest w stylu, który lubię najbardziej! Gwarantuję, że nie domyślicie się finału.


"Nosimy w sobie wiele żalu - do obcych ludzi widzianych na ulicy, sąsiadów, znajomych, przyjaciół, a nawet osób, które kochamy. Ciągle jesteśmy zmuszani do dokonywania wyborów moralnych. Niektóre z tych decyzji są błahe, inne mają wpływ na nasze życie. Łatwo oceniać na papierze; po prostu wypełnia się odpowiednią rubrykę i przechodzi do kolejnego pytania. W prawdziwym życiu to nigdy nie jest takie proste."

Ludzka psychika jest nie tylko niezwykle delikatna, jak najczęściej się nam mówi. Nie da się przewidzieć czyjegoś konkretnego postępowania nawet na podstawie setek przeprowadzonych badań na innych jednostkach. Człowieka kształtuje wszystko, co przeżył, środowisko, emocje. Skrywamy w sobie wiele siły i chęci przetrwania. Obsesja może powstać bardzo łatwo i to nawet w mało podatnym umyśle.
Ja, nie tylko dobrze się bawiłam podczas czytania, wiele z wniosków przedstawionych przez autorki zmusiło mnie też do zastanowienia się dlaczego tak a nie inaczej czuję.
To nietuzinkowy i naprawdę sprawnie napisany thriller. Skrycie marzy mi się ekranizacja :)