Przygody Tappiego z Szepczącego Lasu recenzja

Przygody Tappiego z Szepczącego Lasu to książka autorstwa Marcina Mortki, doświadczonego polskiego pisarza, twórcy ponad 10 powieści. Lektura skierowana jest do nieco starszych dzieci i opowiada historię sympatycznego wikinga o imieniu Tappi. Ów bohater mieszka w Szepczącym Lesie, miejscu bardziej magicznym niż można to sobie wyobrazić. Jest dobrym, pomocnym i oddanym przyjacielem, który nikomu nigdy nie odmówił pomocy. Ponadto jest niezmiernie odważny, nie lęka się trolli, smoków ani olbrzymów.
Pewnego razu gdy kowal Sigurd wzywa pomocy, Tappi rusza bez wahania na ratunek. Okazuje się wówczas, że młot, który kowal niósł w podarku dla wodza zatonął. Po jakimś czasie wiking odzyskuje ową zgubę i postanawia zwrócić ją kowalowi. Na wyprawę w nieznane wyrusza wraz z przyjacielem, małym reniferem, którego niegdyś ocalił przed Lodowym Olbrzymem. Podróż jest pełna magicznych przygód, niezwykle niebezpiecznych i wymagających wręcz heroicznej odwagi…
Lektura przenosi młodego czytelnika w świat czarów i magii, baśniowych stworów i niesamowitych miejsc. W ich centrum góruje Tappi, wiking, który może być wzorem do naśladowania i przykładem najlepszego przyjaciela. Książka rozbudza niewątpliwie wyobraźnię dziecka, troszkę rozbawia oraz uświadamia maluchowi, że warto czasem stanąć w obronie słabszego kolegi gdyż takie poświęcenie z pewnością będzie docenione a w razie potrzeby i odwzajemnione.
Książka napisana jest lekkim, zrozumiałym i ciepłym językiem, przeplatana ciekawymi choć nielicznymi ilustracjami. Autor podzielił ją na rozdziały dzięki czemu całość jest bardziej przejrzysta i czytelna. My poświęciłyśmy na jej przeczytanie kilka wieczorów, ale było warto. Córka z błyskiem w oczach śledziła losy dzielnego bohatera, co bardzo miło mnie zaskoczyło. Nie przypuszczałam bowiem, że z takim entuzjazmem będzie przeżywać przygody bądź co bądź wikinga, bohatera pasjonującego głównie chłopców. Wspólnie oceniamy więc książkę bardzo pozytywnie, zapewniając jednocześnie, że przy tej lekturze nie powieje nudą ;)