Gregor i Niedokończona Przepowiednia recenzja

Suzanne Collins i jej trylogię Igrzyska śmierci zna jak sądzę każdy. Jeśli nie za sprawą książek, to ekranizacji, których ostatnia część będzie miała premierę w tym roku. Nie były to jednak pierwsze powieści, które wyszły spod jej pióra, bo jak się okazało, jej debiutem literackim była książka Gregor i Niedokończona przepowiednia, która stanowi pierwszy tom pięciotomowych Kronik Podziemia.

Pewnego upalnego, letniego dnia Gregor opiekując się swoją młodszą siostrą Botką przez klatkę wentylacyjną trafia do Podziemi, tajemniczej krainy rozciągającej się pod Nowym Jorkiem. Natrafia na okazałe miasto, gdzie ludzie żyją w zgodzie z różnymi gatunkami zwierząt. Podziemni uważają, że chłopiec jest wojownikiem z Niedokończonej przepowiedni. Na nic mają się protesty chłopca, ponieważ nadchodzi wojna, a on musi wypełnić swoje przeznaczenie. Wyrusza na wyprawę, by odnaleźć dawno zaginionego ojca.

Styl Suzanne Collins z którym miałam okazję zaznajomić się przy trylogii Igrzyska śmierci jest lekki i prosty, przez co bez problemu wciągnęłam się w przygody Gregora. Duża czcionka i niezbyt długie rozdziały, sprawiają, że książkę czyta się w niesamowicie szybkim tempie. Bohaterowie, których stworzyła autorka są bardzo dobrze wykreowani i tak sympatyczni, że trudno ich nie polubić.

Książka Gregor i niedokończona przepowiednia była łatwą, lekką i przyjemną lekturą. Zdecydowanie jest to książka skierowana do młodszych czytelników, dlatego nie zachwyciła mnie, ani nie zaskoczyła. Mimo to czytało się ją naprawdę szybko i cieszę się, że miałam okazję poznać autorkę znanej na cały świat trylogii z całkiem innej strony. Zważywszy, że był to jej debiut literacki, mogę stwierdzić, że pierwszy tom Kronik Podziemia był naprawdę dobrą książką, dlatego polecam ją szczególnie dzieciom, ale i wszystkim fanom Suzanne Collins.