Łaska recenzja

"Łaska" Anny Kańtoch to książka, która przenosi czytelnika w lata osiemdziesiąte XX wieku, do niewielkiej miejscowości Mgielnica, gdzie małomiasteczkowa atmosfera PRL-u tętni swoistym rytmem. Autorka mistrzowsko oddaje klaustrofobiczny klimat, w którym każdy zna każdego, a tajemnice są trudne do ukrycia. Właśnie w takiej scenerii rozwija się intryga, której korzenie sięgają mrocznej przeszłości bohaterki – Marii.

Maria, introwertyczna nauczycielka z depresją, powraca do rodzinnej Mgielnicy po latach spędzonych w Warszawie, aby opiekować się schorowaną ciotką. Jednak jej powrót staje się katalizatorem wydarzeń, które przypominają o zagadkowym incydencie z jej dzieciństwa. W 1955 roku, jako sześcioletnia dziewczynka, Maria zaginęła na kilka dni w lesie, by później odnaleźć się cała i zdrowa, choć umazana krwią. Jedynym wspomnieniem z tego czasu była przerażająca postać – Kartoflany Człowiek.

Wątek kryminalny zawiązuje się na nowo, gdy Wojtek, uczeń Marii, oddaje jej rysunek zamiast odpowiedzi na kartkówce. Na obrazku widnieje dziewczynka oraz trzech chłopców otaczających dziwną, zdeformowaną postać w lesie – postać, którą Maria zna z własnych koszmarów. Niestety, zanim nauczycielka zdąży w pełni zrozumieć znaczenie rysunku, Wojtek ginie w tajemniczych okolicznościach. Jego śmierć uruchamia lawinę dramatycznych zdarzeń, a milicja rozpoczyna śledztwo, które nie przynosi jednak oczekiwanych rezultatów.

Anna Kańtoch buduje narrację, przeplatając teraźniejszość z przeszłością, co tworzy dwutorową fabułę, w której wątki z 1985 roku nieustannie łączą się z tymi z 1955 roku. Klimat PRL-u jest tu doskonale uchwycony, z dbałością o szczegóły, które oddają szarą rzeczywistość tamtych czasów.

Choć tożsamość zabójcy może być przewidywalna dla uważnego czytelnika, to napięcie budowane przez autorkę i skomplikowane motywacje bohaterów rekompensują brak zaskoczenia. Portret Marii, jej walka z traumami z przeszłości oraz z trudną teraźniejszością, stanowią serce tej opowieści. To właśnie psychologiczne głębie bohaterki i jej wewnętrzna podróż są najmocniejszym punktem książki.

"Łaska" to lektura, która trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od kolejnych stron. Kańtoch z wprawą prowadzi czytelnika przez mroczne zakamarki ludzkiej duszy i zawiłe ścieżki przeszłości. Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom dobrze skonstruowanych kryminałów oraz tym, którzy cenią literaturę osadzoną w realiach PRL-u.