Prokurator recenzja

Główną bohaterką jest młoda trzydziestoletnia adwokat Kinga Błońska, która pewnego dnia przeprowadza się z Wrocławia do Gliwic, aby bronić swojego groźnego brata - przestępcy "Szarego". We Wrocławiu miała poukładane życie: kochający mąż, praca, przyjaciele, jednak bardzo szybko się to zmieniło gdy pewnego dnia nakryła swego męża na zdradzie. Postanawia zapomnieć o tych trudnych wydarzeniach i zaraz po przyjeździe do Gliwic wybiera się z najlepszą przyjaciółką do baru w którym topi swoje żale w alkoholu. Podczas picia jednego z drinków poznaje Łukasza. Znajomość ta zaczyna się niezwykle dynamicznie i już po chwili para ląduje u niego w mieszkaniu w łóżku. Jednak po wspólnie spędzonej nocy młodzi mają nadzieję, iż się nigdy więcej nie spotkają i uda im się o tym "wyskoku" szybko zapomnieć. Los sprawia inaczej, kiedy okazuje się, że w procesie "Szarego" prokuratorem jest właśnie...Łukasz. Para uzgadnia, iż dla dobra sprawy powinni zapomnieć o wspólnej nocy, ale czy im się to uda? Jak potoczą się dalsze losy Kingi i Łukasza? Jak zakończy się sprawa "Szarego"? Na te pytania i inne znajdziecie odpowiedź czytając tę książkę.
 
 Zaczynając czytać tę książkę miałam mieszane uczucia ponieważ wiele było opinii pozytywnych, ale także wiele negatywnych. Sama książka zaczyna się dość nietypowo od mocno zakrapianej imprezy na której główni bohaterowie się poznają i nie przychodzi im do głowy, że to wydarzenie połączy ich los. Akcja toczy się bardzo szybko i dynamicznie. Czytelnik nie ma czasu się nudzić podczas czytania, gdyż nie ma zbędnych opisów.
 
 Narracja w książce jest pierwszoosobowa. Książka nie jest podzielona na rozdziały, są to krótkie przemyślenia Kingi, przeplatane przemyśleniami Łukasza, które złączone w całość tworzą świetną historię.
 
 Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, realistyczni. Cechuje ich cięty język, który można zaobserwować w dialogach jakie pojawiają się między nimi. Ostry język bohaterów powoduje to, iż od pierwszej strony nadają oni charakter całej akcji,a przy tym budzą sympatię czytelnika. Bohaterowie drugoplanowi też dodają pikanterii całej akcji i bez nich tej historii by nie było.
 
 Książka Pauliny Świst na początku miała być kryminałem, lecz według mnie była ona mieszanką gatunków. Można tu znaleźć cechy thrillera, erotyku, kryminału, książki przygodowej, książki sensacyjnej... Jeśli ktoś chce przeczytać kryminał to może być niepocieszony tą historią, ale jeżeli ktoś chce się rozluźnić i przeczytać lekką książkę to zachęcam.
 
 Czytało się ją bardzo dobrze i ma w sobie coś co powoduje że trudno się z nią rozstać. Ja przepadłam z książką na cały dzień i nie mogłam się od niej oderwać. Na pewno przeczytam kolejne książki Pauliny Świst
 
 Moja ocena książki: 8,5/10