Projekt: miłość recenzja

Ostatnio mam wrażenie, że otacza mnie albo sama śmierć albo śmiertelne choroby. Zaczęło się od pogrzebu i teraz cały czas trafiają do mnie książki gdzie jest związek ze śmiercią, utratą bliskich osób lub śmiertelną chorobą - nowotworem jak w przypadku książki Kelly Jang.

Mamy tutaj dwóch bohaterów Serenę i Liana. Obydwoje są Azjatami mieszkającymi w Kalifornii, Serene od dziecka, a Lian przeprowadził się z rodzicami niedawno. Co ich łączy? Oprócz tej samej szkoły i Chin - problemy. Każde z nich ma swój orzech do zgryzienia i próbuje się z nim uporać. Seren traci grunt pod nogami gdy dowiaduje się, że jej mama ma nowotwór. Całe życie były we dwie i nagle perspektywa pozostania bez najważniejszej dla siebie osoby jest dla Seren przerażająca. Serene postanawia odszukać swojego ojca, a w tym właśnie pomaga jej właśnie Lian, który uczy ją chińskiego. Lain jest nie tylko jej nauczycielem, ale z dnia na dzień staje się jej przyjacielem, kimś w kim dziewczyna czuje oparcie.

Lian nie potrafi odnaleźć się w świecie, który jest dla niego całkiem nowy i obcy. Jego mama naciska, że musi dobrze się uczyć i zdać egzaminy by dostać się na jak najlepsze studia, bo to jest dla niego najlepsza przyszłość. Jednak to go nie bawi, wolałby bawić innych i zostać stand-uperem.

Ta książka chwyta za serce i to bardzo. Jest to taki typ książki od której nie można się oderwać, bo każdy nowy rozdział to rozwój fabuły, która swoją drogą jest piękna, ale też jednocześnie smutna. Były w książce momenty kiedy się uśmiechałam, bo cieszyłam się z momentów zbliżeń do siebie bohaterów, to było takie urocze i słodkie czytać jak dwoje nastolatków poznaje się, flirtuje ze sobą. Jednak w ich przypadku można powiedzieć, że połączyła ich przyjaźń. Niestety było też dużo momentów gdy robiło mi się bardzo smutno i sama chciałam pocieszyć Serene. Rozumiem bardzo dobrze ten ból, bo też wychowywała mnie tylko mama i długi czas byłyśmy tylko we dwie, jesteśmy bardzo ze sobą związane i nie wiem jakbym sobie poradziła z taką wiadomością.. Lian też wcale nie ma lekko. Jest "tym" chińczykiem, który jest niejaki, niepoznawalny. Inni w szkole go nie lubią, omijają, tylko dlatego, że jest inny, mieszka w gorszej dzielnicy miasta, nie jest kimś ważnym. Lian się już do tego przyzwyczaił, ale jednak nie jest to miłe uczucie.

Bardzo, ale to bardzo polecam Wam książkę "Projekt: miłość", bo porusza bardzo ważne kwestie. Chętnie przeczytam każdą kolejną książkę autorki.