Położna z Auschwitz recenzja

Książka o tym, że KL Auschwitz to nie tylko ogrom cierpienia i śmierci, które znamy z licznych książek, wspomnień czy filmów. Jest to opowieść o tym jak w tak niesprzyjających warunkach witano nowe życia i zawiązywano więzi, które pozwalały utrzymać się przy życiu.
Jest to opowieść o Stanisławie Leszczyńskiej(obozowej Mamie kobiet w stanie błogosławionym) widzianej oczami osób z jej najbliższego otoczenia. Nie jest to typowa biografia oparta jedynie na suchych faktach, ale książka, która przez nietypową narrację przenosi czytelnika do obozowej rzeczywistości i ukazuje tą niesamowitą postać pośród zgiełku, strachu, śmierci, niesprawiedliwości i zagłady. Poznajemy bardzo niewielki skrawek życiorysu kobiety, ponieważ autorka skupia się przede wszystkim na tym jaka ona była, co i jak robiła dla innych ludzi.
Ciekawym elementem powieści są też fragmenty opisane z punktu widzenia Josefa Mengele, który chociaż kompletnie nie rozumiał Polki chcącej ratować każde życie z wszelką cenę, w pewnym stopniu ją podziwiał i mimo nieposłuszeństwa nie karał.
Poza historią tytułowej bohaterki w książce znaleźć możemy też wiele innych przejmujących opisów zdarzeń z życia obozu, ale też z tego jak radzono sobie z ciężarem tych doświadczeń później, na wolności. I czy w ogóle można sobie jakoś z nimi poradzić.
Chociaż oczywiście wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę z tego jak wyglądało życie w tego typu obozach i ze złością myślimy o tym jaki człowiekowi los zgotował inny człowiek to ta lektura pozwala spojrzeć na to z nieco innej strony. Okazuje się bowiem, że w obozie byli ludzie, którym udało się przemycać każdego dnia promyczek dobra do tego świata oraz tacy, którzy w obozie doświadczyli pomocy, wsparcia, dobroci ze strony osób w podobnej sytuacji. Kobiety wspierały się wzajemnie oczekując porodu, ktoś inny w obozie wziął ślub, ktoś inny się zakochał, a jeszcze inny miał okazję w święta Bożego Narodzenia zjeść makowca. I chociaż to tak niewiele to dla tamtych ludzi mogło być to wszystkim, całą nadzieją jaką mieli.
Na koniec warto też pochylić się nad warsztatem autorki powieści, która aby stworzyć książkę zagłębiła się w wiele źródeł i wyciągnęła z nich to co najlepsze. Udało jej się w sposób prosty i trafiający do odbiorcy pokazać to co najważniejsze. Myślę, że jest to książka, po przeczytaniu której każdemu zostanie coś w głowie i do której będzie wracał we wspomnieniach poznając inne dzieła o tej tematyce.