Pan Gniew - bajka, która nie wkurza recenzja

Wymyśl sobie sposób na opanowanie swego Pana Gniew !

Każdy człowiek ma w sobie różne emocje. Z nich się składamy, funkcjonujemy z nimi na co dzień. Są te dobre emocje i są te złe. A co się stanie, gdy dopuścimy do siebie zbyt wiele tych złych emocji ? Musimy nauczyć się je kontrolować, łagodzić i spróbować zamienić w te dobre...

I o tym jest ta książeczka. Zuza Romuk Wodoracka w bajce pt. "Pan Gniew" opisuje jak okiełznać ten nasz paskudny Gniew. Chyba nie ma osoby, której ten cały Gniew by nie drażnił. A zdarza się to napewno każdemu z nas. No i co dalej z tym zrobić ?

W historii dzieci poznają Gabrysia, który skończył czwartą klasę i jego starszego brata. Gabryś dopiero pozna to uczucie, gdy złość opanowuje ciało, chce się krzyczeć, w brzuszku się gotuje, buzia czerwienieje, chce się kopać i ogólnie jest się na wszystko wkoło ZŁYM. Dzięki starszemu bratu Adamowi chłopiec zrozumie, co musi zrobić, by najpierw umieć opisać swój Gniew, a potem wymyślić "SuperSposoby" na zaprzyjaźnienie się z nim. Tak, tak- jeśli poznamy swoje emocje i będziemy umieli zaakceptować to - będzie nam o wiele łatwiej.

Wakacje, na które chłopiec leciał z rodzicami i starszym bratem - były poprzeplatane wybuchami Gniewu, ale dzięki starszemu bratu, jego spokojnym tłumaczeniom, obrazowaniem tych złych emocji - Gabryś nauczył się, że nawet z Panem Gniewem można się zaprzyjaźnić. Wyobrazić sobie najpierw jak wygląda. Opisać uczucia, jakie nam towarzyszą, gdy przychodzi Pan Gniew. A potem DZIAŁAĆ !

Książeczka w prosty sposób opisuje te negatywne emocje, które dopaść nas mogą nie wiadomo kiedy i gdzie. Dzieci od małego trzeba uczyć jak z tym sobie radzić. Nie można zostawiać ich z takimi emocjami samych. Nie zawsze będzie łatwo. Ale pomału, z pomocą kogoś starszego można zdziałać cuda.

Myślę, że jest to godna polecenia opowieść dla dzieci obrazująca im emocje zwaną Gniew.

Żałuję, że było mało obrazków w książce - a z tego co wiadomo, dzieci cenią sobie kolorowe obrazki.

Polecam do przeczytania dziecku i myślę, że każdy z tej opowieści wyniesie coś dla siebie.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję serwisowi Klubu Recenzenta "nakanapie".