Pożeracz snów recenzja

Pożeracz snów

Autor: @toska82 ·3 minuty
2011-06-10
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Elisabeth Sturm nie wyobraża sobie życia poza Kolonią, to tam znalazła w końcu swoje dwie przyjaciółki, to tam chciała zdać maturę i wkroczyć w dorosłe życie, to w końcu tam przecież mieszka Grischa, jej pierwsza wielka miłość. Jednak rodzice, nagle, z dnia na dzień psują wszystko, przeprowadzają się w sam środek głuszy, gdzie nawet jej telefon nie zawsze działa. A jak on nie działa, to jak ona ma tam funkcjonować, z dala od cywilizacji, gdzie wszystko jest daleko, gdzie znów wszyscy będą się na nią patrzeć, i wyciągać pochopne wnioski. Czy jej tata nadal nie mógł pracować w Koloni, czy musiał objąć stanowisko w Szpitalu Psychiatrycznym Rieddorfie?.
Ellie nie miała zamiaru ułatwiać rodzicom przeprowadzki, żadnych porządków, wnoszenia kartonów, czy wieszania firanek. Dla niej najlepszym lekarstwem jest sen i w każdej wolnej chwili mu się poświęca, ucieka od rzeczywistości, ucieka do krainy marzeń, za nic nie chcąc przed samą sobą się przyznać, że w gruncie rzeczy, w tym całym Kaulenfeld, nie jest tak źle, powietrze jest przecież jakieś czystsze, ma więcej przestrzeni i nawet jej pokój na poddaszu jest lepszy, większy i taki jakby z własną duszą. Tylko co z tego, kiedy wszystko co zna i kocha, zostało daleko.
Pierwsze wrażenie w szkole, jakie po sobie zostawia też jest nie najlepsze, ale cóż się dziwić, kiedy całą noc dręczyły ją jakieś dziwne sny. Śniło jej się maleńkie dziecko, w kołysce, choć może bardziej w korycie, które ktoś zostawił, i którym nikt się nie interesował. Dziecko - niemowlak, który choć początkowo pozostawiony sam sobie, nie płakał i czekał na to co będzie dalej. Wszystko jak by z innej epoki. Ellie w kółko o nim myśli i każdą chwilę wykorzystuje na sen, by dowiedzieć się co z nim jest nie tak, dlaczego jest samo i kim ono właściwie jest. Ale nie zawsze, udaje jej się powrócić do tajemniczego dziecka, częściej za to nawiedzają ją dziwne koszmary.
Pewnego wieczoru, nie chcąc już dłużej patrzeć na szczęśliwych rodziców, nie chcąc brać udziału w tej całej maskaradzie, jaką jest bratanie się z sąsiadami, Ellie wybiera się do lasu, gdzie rzeczywistość zaczyna mieszać się z magią, a tajemniczy jeździec ratuje ją z opresji. Colin Blackburn, czy aby na pewno należy do jej świata, dlaczego wszyscy omijają go wzrokiem i nikt o nim nic nie wie. Dlaczego od chwili, gdy go spotkała nie może przestać o nim myśleć, zupełnie jakby wkradł się do jej duszy i zawładnął nie tylko myślami ale także jej snem.
„Ona - wrażliwa, samotna. On - niesamowicie przystojny, intrygujący i groźny. Dzieli ich wszystko. Łączy tylko tajemnica.”

Sny i marzenia to coś pięknego, nie każdy sen pamiętamy po przebudzeniu, jednak, gdy przyśni się nam coś dobrego, niesamowitego, to dzień też staję się jakby lepszy, jakbyśmy byli bardziej optymistycznie nastawieni do życia i świata. Bettina Belitz stworzyła bardzo ciekawą, niesamowitą wręcz historię, w której sen i jawa przenikają się, w której granica między tymi stanami jest naprawdę bardzo cienka.
Akcja książki rozwija się powoli, co jednak w tym przypadku nie jest minusem, bo dzięki temu lepiej możemy poznać historię Ellie i jej rodziny, lepiej zrozumieć jej postępowanie, a wręcz prawie wniknąć do jej duszy. Muszę przyznać, że początkowo główna bohaterka mnie trochę drażniła z tym jej ciągłym marudzeniem i narzekaniem i nic nie robieniem, jednak w miarę czytania zmieniałam o niej zdanie, bo w tej książce nic nie jest takie, jakim wydawać by się mogło, a bohaterowie pełni są tajemnic, leków i fobii. Tajemnicy Colina w pewnym stopniu łatwo było się domyślić, ale te fobie Ellie mnie naprawdę przerażały (sama mam podobną i nie chciałabym, żeby spotkało mnie coś takiego).
Historia Ellie i Colina, choć początkowo trochę podobna do tej ze „Zmierzchu” to jednak bardziej mi się podobała. Mniej tu było „słodyczy” a więcej magii i przerażających wizji. Dlatego z czystym sumieniem polecam "Pożeracza snów", wszystkim fanom fantasy i młodzieży, wszystkim tym, którzy lubią nieprzewidywalną, wzbudzającą niepokój i fascynującą historię. A ja z niecierpliwością będę czekać na kolejną część !!!
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pożeracz snów
Pożeracz snów
Bettina Belitz
7.3/10

Piękno naznaczone złem... Miłość na granicy jawy i snu... Ona - wrażliwa, samotna, nie chce się pogodzić z przeprowadzką na wieś w lasach Westerwaldu. On - niesamowicie przystojny, intrygujący i ...

Komentarze
Pożeracz snów
Pożeracz snów
Bettina Belitz
7.3/10
Piękno naznaczone złem... Miłość na granicy jawy i snu... Ona - wrażliwa, samotna, nie chce się pogodzić z przeprowadzką na wieś w lasach Westerwaldu. On - niesamowicie przystojny, intrygujący i ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Będąc na wyjeździe trafiłam na świetną promocję w księgarni. Wybrane tytuły po 9,90. Wśród nich znalazł się "Pożeracz snów". Pamiętając same pozytywne recenzje, z ogromną ochotą zakupiłam swój własny ...

@Nyx @Nyx

Zaczyna się jak większość powieści tego typu. Ellie, mimo że nie chce opuszczać miasta, jest zmuszona przeprowadzić się z rodzicami na wieś i zacząć naukę w nowej szkole. Już pierwszego dnia pobytu po...

@ederlezi @ederlezi

Pozostałe recenzje @toska82

Zabić Jane
Zabić Jane

Jakiś czas temu, miałam okazję poznać twórczość Erici Spindler, czytając jej „Obsesję”. Wtedy nie bardzo wiedziałam czego mogę się spodziewać, za to teraz czekałam na naj...

Recenzja książki Zabić Jane
Norwegian Wood
Norwegian Wood

Lubicie książki o miłości? Ja, nie ma co ukrywać, bardzo. Ale czegoś takiego chyba się nie spodziewałam. Tak właściwie to sama nie wiedziałam czego mam się spodziewać i c...

Recenzja książki Norwegian Wood

Nowe recenzje

Duch na rozstaju dróg
Uwierzysz w ducha? Może musisz uwierzyć?
@spirit:

Pomimo tego, że święta już za parę dni to coraz więcej osób stwierdza zgodnie i nieco ze smutkiem, że tych świąt po pro...

Recenzja książki Duch na rozstaju dróg
Masło
:)
@book_matula:

Historia, którą poznacie, oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, co skusiło mnie do lektury. Przyznam, że pierwsza my...

Recenzja książki Masło
Gniew Smoka
KING BRUCE LEE KARATE MISTRZ...
@maciejek7:

Książka „Gniew Smoka. Jak walczył Bruce Lee” dla mnie była tak wciągającą lekturą, jakbym ponownie oglądała film z Lee ...

Recenzja książki Gniew Smoka
© 2007 - 2024 nakanapie.pl