Margo recenzja

Książkę, poznałam dzięki wakacyjnemu quizowi :D Zainteresowała mnie ciekawa okładka oraz opis.  Długo widniała na liście ,,do przeczytania", ale nie dawno zdobyłam się na wypożyczenie jej. Od samego początku, zostajemy wprowadzeni w Bone. Dla mnie, mieszkającej w dużym mieście i wychowującej się w normalnej rodzinie, mentalność Bone była czymś niewyobrażalnym. Musiałam przyzwyczaić się do małej społeczności, złożonej głównie z ćpunów, palaczy i alkoholików. Kiedy uporałam się ze środowiskiem, przyszła kolej na matkę Margo oraz główną bohaterkę. Relacja matka-córka była zimna. Matka odnosiła się do Margo z wyższością, dysyansem, chłodem i pogardą.  Nie wiem czy to można nazwać relacją. Przecież nawet ze sobą nie rozmawiały! Ale Margo i tak była oceniana przez matkę. Wystarczyły zwykłe spojrzenia. 

Akcja ma wolne tempo, wiejskie. Ma takie tempo, jakie małe miasteczko powinno mieć. Nie poznajemy dużo bohaterów, ale tu nie chodzi o ludzi, tu chodzi o Margo i o nas samych.  Nie zwiedzamy także wielu miejsc, ale to nie jest przecież książka podróżniczka.  To jest książka o najgorszej prawdzie. Że w każdym z nas, mieszka wilk. Żyje sobie, tam w środku. I jeśli nie puścimy go ze smyczy, wszystko będzie dobrze. Lecz, gdy wyrwie się nam raz, nie będzie chciał już leżeć w cieniu, pobiegnie przed siebie. Nie dopuśćmy do tego...


Margo, to książka bardzo niebanalna. Jest dla ludzi dojrzałych i cierpliwych, ponieważ nie mamy na tacy podanych myśli autorki. Musimy sami zobaczyć głębszy sens, poszukać tego, co kryje się za zdaniami. Widzimy jak wyglądają relację rodzinne, gdy ktoś ma kłopoty. Autorka pokazuje nam, że przyjaźń i miłość nie są łatwe, że nie chodzi o uczucie czy o jego brak- chodzi o ludzi. Książka ociera się trochę o samoakceptację nastolatków, o zaakceptowanie wyglądów, ograniczeń.Jednak, brakowała mi czegoś, nie wiem dokładnie czego, ale czegoś zabrakło w tej książce. A może było za dużo... 

Polecam ją, jest warta przeczytania. Rozdziały są krótkie, co powoduje, iż wydaje nam się, że przeczytaliśmy dużo. Podobał mi się również zabieg na początku, czyli 3/4 pierwsze rozdziały były z perspektywy Margo, która dorastała. Było to wprowadzenie do Bone, do pożeracza, do jej życia.
A może nie do jej życia, może to było nasze życie...