Urok recenzja

Eliza, studentka dziennikarstwa olśniewa mężczyzn. Uroda staje się jednak jej udręką. Po krzywdzie, jakiej doznała nie potrafi nikomu zaufać. Zmienia się to, gdy poznaje błyskotliwego i przystojnego Williama, który – tak, jak ona – potrafi oczarowywać innych. Odtąd nic już nie jest takie samo. Jej życie staje się pasmem nieoczekiwanych, dziwnych zdarzeń. Miłość Williama do Elizy przeistacza się w obsesję. Na jaw wychodzą coraz mroczniejsze jego sekrety. Eliza za późno decyduje się na ucieczkę. Już wie, że jej ukochany to mistrz manipulacji, człowiek o dwóch twarzach, nieobliczalny i niebezpieczny, który w dodatku zdaje się tracić zmysły. Eliza pada ofiarą intrygi, stając się częścią niewiarygodnej historii rodziny Williama. Historia ta liczy ponad dwieście lat i wiąże się z ogromną fortuną, dziedziczoną według ściśle ustalonego przed wiekami porządku. Czym jest owiany tajemnicą, złowrogi „rytuał”, który staje się głównym wątkiem powieści? Czy William to naprawdę człowiek obłąkany, ucieleśnienie zła? Czy możliwe, że ten, który miał chronić przed cierpieniem, staje się jego źródłem? Nic nie jest oczywiste.


Intryga przeplata się namiętnością. „Urok” pełen jest finezyjnych, zmysłowych scen erotycznych. Niewinna i nieśmiała Eliza jest obiektem męskich żądz i fantazji. Z czasem w seksownej dziewczynie daje górę bezpruderyjność. Powieść iskrzy namiętnością. Nieprzewidywalność i nagłe zwroty akcji, utrzymują ją w tajemniczym, zagadkowym klimacie. Z powieścią „Urok” jest jak z jedzeniem wykwintnej potrawy: rozsmakujesz się w niej, a za chwilę żałujesz, że to już koniec.