Potwory recenzja

Kiedy w zeszłym roku czytałam kryminalny debiut autorki, nie wiedziałam czego się spodziewać. Otrzymałam jednak kawał genialnej powieści, która wciągnęła mnie w całości i po dziś dzień pozostaje w pamięci.
Dlatego, wobec "Potworów", nie ukrywam, miałam spore oczekiwania, ale i obawy czy zdołają dorównać swojej poprzedniczce. Czy autorka powtórzyła swój sukces? O tym za chwilę :)
-
W najnowszej powieści wracamy do znanych już nam bohaterów, którzy właśnie rozpoczynają kolejne śledztwo. W lasku znalezione zostają bowiem zwłoki młodej kobiety, brutalnie zasztyletowanej. Denatka umiera od pięćdziesięciu ugodzeń nożem, co nasuwa od razu motyw zemsty lub ujawnia działanie seryjnego mordercy.
Na czele śledztwa staje Mateusz Corsetti, dla którego będzie to pierwsza tak duża sprawa. Na szczęście u jego boku staje Iza Rawska - profilerka, współpracująca już z Adamem Lorenzem. Lorenz czasowo zostaje wysłany na przymusowy urlop po nieprzyjemnym incydencie z sąsiadem, który to zyskał medialny rozgłos, mogący zaszkodzić wizerunkowi policji.
-
Śledczy ustalają, że zamordowaną jest odnosząca sukcesy śpiewaczka operowa. W toku postępowania ustalają, że kobieta żyła w związku poliamorycznym, co rzuca cień podejrzeń na męża i jego partnerkę.
Rozwiązanie zagadki okazuje się jednak na tyle nieszablonowe i zaskakujące, że pozostawia po sobie efekt "wow".
-
Oprócz wątku śledztwa i ujawniania zabójcy, autorka serwuje czytelnikowi dodatkowe emocje w postaci poruszanych tematów. Pierwszym jest wspomniana już poliamoria i próba odpowiedzenia na pytania o możliwość stworzenia relacji bez zazdrości, czy kochania więcej niż jednej osoby.
Drugim poruszonym tematem jest seksualne wykorzystywanie dzieci i jego skutki w psychice ofiary. Ten temat poznajemy za sprawą prywatnego śledztwa Lorenza, które w pewnym momencie łączy się z głównym dochodzeniem.
-
Czym są tytułowe potwory? A to już doczytajcie sami :) Z mojej strony mogę Was zapewnić, że nie pożałujecie. Kolejna powieść Anny Potyry jest bowiem, kolejnym genialnym kryminałem, który nie daje się odłożyć aż do ostatniej strony. Sięgnijcie więc po "Potwory" nawet jeśli nie znacie poprzedniej książki, choć oczywiście warto i tę nadrobić.