Dom ciało recenzja

Dom ciało to trzecia książka wydana przez młodą Rupi Kaur. Książka pomagająca nam poczuć jedność ze swoim ciałem, umysłem ,a najważniejsze z sercem. Odrywamy w niej samych siebie poprzez niewinne, delikatne wiersze. Powieść ta to zbiór wierszy dzięki ,którym możemy przypomnieć sobie swoje własne „ja”. Każdy w niej znajdzie fragment grający w jego sercu na bardzo długi czas.

Książka bardzo ładnie wydana z przepięknymi rysunkami autorstwa samej Rupi. Wiersze podzielone są na 4 rozdziały: umysł, serce, odpoczynek, przebudzenie. Delikatne ,jednakże zapadające w pamięć wiersze Rupi Kaur trafiają do serc nawet tych mniej wrażliwych na literaturę. Wiersze uświadamiają nam by być prawdziwym oraz pamiętać o najważniejszych osobach dla nas. Wiersze uświadamiają nam kim jesteśmy i ,że nie możemy o tym zapomnieć, ponieważ nikt nas nie zastąpi.

Każdy z wiersz mówi nam inna historie mimo ,że pozornie mogą wydawać się podobne. Mimo pozornym lekkim wierszom Rupi znów zaskakuje nas łatwym połączeniem delikatnego wiersza z poważnymi tematami wzbudzającymi w nas przeróżne emocje. Dopełnieniem tego są cudownie wykonane rysunki autorki z motywem natury oraz ciemności. Książka wykonana jest z cudowna starannością i jak w poprzednich częściach ,są także tłumaczenie w języku angielskim.

Moim ulubionym rozdziałem w tym zbiorze wierszy jest serce. Wzbudziło we mnie świadomość ,iż nikt nie potrzebuje w swoim środowisku osoby nieakceptującej nas takimi jakimi jesteśmy. Powinniśmy żyć w zgodzie z własnym ”ja” ,a nie walczyć z nim i ukrywać się pod maską. Gdy czytałam ten rozdział czułam bardzo dużo emocji. Rozdział ten pomaga nam zrozumieć ,że jesteśmy ważni dla nas samych.

Natomiast jeśli chodzi o rozdział przez ,który miałam trudność czytania przez łzy wzbierające się w oczach to jest to rozdział umysł. Opowiada on o gwałcie i molestowaniu w młodym wieku i jaki ma to wpływ na psychikę takiej osoby oraz przemocy w związkach i toksycznych relacjach. Mimo ,że jak już wspominałam wiersze są bardzo delikatne potrafią zawrzeć tak ważne tematy w sobie. Dzięki tym wierszom możemy uświadomić sobie jak ciężko jest osoba z takimi trudnościami żyć jak normalna osoba.