Ponad wszystko recenzja

Maddy, to młoda dziewczyna, która jest uczulona na wszystko, dosłownie. Jest chora na SCID, bardzo rzadką chorobę, przez którą nie może wychodzić na zewnątrz. Nie przeżyłaby bez filtrowanego powietrza, nigdy nie wie co może wywołać alergie. Jej pokój jest cały biały, a jedynymi kolorowymi rzeczami są książki.
Nigdy nie wyszła na zewnątrz, a przynajmniej tego nie pamięta. Jedyne co jej zostało to podziwianie świata zza okna. Nie ma prawdziwych przyjaciół, tylko tych internetowych. Jedynymi osobami, które widuje to mama i Carla, jej pielęgniarka.

Dziewczyna już pogodziła się ze swoim losem, zaakceptowała chorobę, przestała myśleć "co by było gdyby..". Jednak pewnego dnia, kiedy przed sąsiednim domem zatrzymała się ciężarówka, z której wychodzą rodzice z dwójką dzieci. Maddy zobaczyła przystojnego chłopca, ubranego całego na czarno robiącego szalone sztuczki. Totalne przeciwieństwo jej samej.
Po pewnym czasie ich znajomość przeradza się przyjaźń, a może coś więcej? Życie Maddy zmienia się nieodwracalnie.
Dopiero od kiedy poznała Olly'ego zaczęła żyć naprawdę.

Muszę przyznać, że bardzo podziwiam bohaterkę tej książki. Jak ona to wszystko znosiła? Osobiście nie wyobrażam sobie kompletnie nie wychodzić z domu, nie poznać ani trochę świata, nie poznawać ludzi. Nasza bohaterka jest naprawdę bardzo silna i należą jej się oklaski.
Oczywiście nie można zapomnieć, że książka nie opowiada tylko o historii Maddy i Olly'ego, ale również o historii ich rodzin.
Uwierzcie mi, że warto poznać tę historię.

"Ponad Wszystko" nie jest typową młodzieżówką. Jest to książka bardzo przemyślana, zaskakująca, pełna wartości. Tak jak wspomniałam książka jest naprawdę warta przeczytania. Osobiście muszę przyznać, że przeczytałam ją w kilka godzin. Przyjemna, która daje nam do myślenia. Książkę czyta się bardzo szybko co jest plusem jak i minusem, ponieważ po przeczytaniu ostatniej strony, chcemy więcej.
Naprawdę nie mogę uwierzyć, że ta historia już się skończyła. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po następną książkę tej autorki. Myślę, że następne spotkanie będzie równie udane jak to.