Tajemnice ogrodu Foksal recenzja

Tajemnicza dziewczyna, która straciła pamięć. Sprawa morderstwa, tajemniczy szpieg i gorące romanse w klimacie XVIII – wiecznej Warszawy. Nie zapomnimy o balach, strojnych sukniach i rywalizacji.

Pisali, że ta książka to polska wersja Bridgertonów. Czy na pewno?

Pomysł, cały klimat i otoczka są jakimś odzwierciedleniem serii Julii Quinn. Jednak wiemy, że u nas było to troszkę inaczej. Nie powiem opisy Warszawy, tych wszystkich wspaniałości - sukienek, gorsetów, rywalizacji, wyniosłości oddały klimat, w którym osadziła historię autorka. Nie zapomnijmy też o zdobywaniu męża, bo o to w tym wszystkim chodzi, prawda? Jak wiemy jest to totalna fantazja autorki i nie dopatrujmy się tutaj wiele z historii, czy nie czepiajmy się szczegółów.

Jak wiemy pruderyjność w tamtych czasach była uważana za... nie w sumie ona w ogóle nie była postrzegana, no chyba, że w domu uciech. Podejście autorki do tego tematu dość obcesowe, to jednak można poznać go z każdej możliwej perspektywy.

Na pewno najbarwniejszą i idealną postacią w całej tej historii jest hrabina Osnowiecka, reszta postaci poza Magdą - ale może mam sentyment ze względu na to, że jestem jej imienniczką - jest irytująca. Ich dialogi, głupkowatość, podejście do pewnych spraw - przewracałam oczami. Czy to źle? Nie, tak miało być, ponieważ przy końcu tej jakże barwnej historii widzimy, że nie do końca te postacie są jakie są, niekiedy nawet nie są tym, za które je uważamy. Dużo tajemnic – nie wszystkie oczywiste.

Jedynym minusem było czasami zbytnie przedłużanie, sztywność dialogów, po prostu trochę wiało nudą. Ja wiem, że autorka chciała odzwierciedlić klimat tamtego okresu i mówiło się głównie o skandalach, falbankach i koronkach to jednak brakowało mi czasami takiej płynności, lekkości, uczuć, lepszych barw w tej historii.

Wątek kryminalny nadaje tej powieści odpowiedni charakter, scala ją w całość. Te tajemnice są potrzebne, aby na końcu mile się zaskoczyć.

Może nie jest to odpowiednia książka dla mnie i pewnie przy odrobinie poprawy kunsztu, dopracowania niektórych chaotycznych detali byłaby idealna. Ale jak to mówią: Nie od razu Rzym zbudowano. Na pewno znajdzie swoich fanów - bardziej wydaje mi się, że trafiłam na nią w złym czasie.