Ziarna Ziemi recenzja

Michael Cobley to brytyjski pisarz, który w swojej najnowszej książce „Ziarna Ziemi” przedstawił niesamowitą wizję przyszłości. Otóż pewnego dnia, szybko, bez zapowiedzi, nadeszli Oni. Inteligentni, przebiegli obcy przeprowadzili inwazję niszcząc rodzaj ludzki. Aby zapobiec całkowitemu wyginięciu gatunku, z Ziemi wystartowały trzy statki kolonizacyjne w przestrzeń kosmiczną, aby znaleźć nowe miejsce do osiedlenia się i przetrwania rodzaju ludzkiego. 150 lat później obserwujemy życie na planecie Darien, gdzie znajduje się kolonia ludzka współżyjąca w zgodzie z tamtejszą rozumną rasą Uvovo. Ale kiedy wszystko układa się idealnie, kiedy czujność kolonistów jest uśpiona i gdy nie myślą oni o zmianach i przeszłości, do planety zbliża się obcy statek o nieznanych zamiarach. Wśród osadników rośnie napięcie i strach. Czyżby powtórka z przeszłości? Na dodatek Darien skrywa sporo sekretów, które wkrótce wyjdą na jaw... Jestem przyjemnie zaskoczona tą książką. Bardzo lubią wątki postapokaliptyczne, dystopijne, więc fabuła przypadła mi do gustu. Co więcej, autor potrafił stworzyć klimat pełen napięcia, oczekiwania oraz nakreślić barwne sylwetki bohaterów, którzy muszą walczyć o przetrwanie. Akcja jest płynna, bez większych przestojów a napięcie odpowiednio stopniowane. Wszystko jest plastycznie i obrazowo opisane, dlatego oczami wyobraźni mogłam bez trudu zobaczyć obcą rasę czy planetę Darien. Styl jest specyficzny, ale ciekawy a język do najprostszych nie należy, ale mimo to, całość czytało mi się bardzo dobrze. Już nie mogę doczekać się drugiego tomu. Polecam serdecznie!

Moja ocena: 5/6