Pokusa recenzja

Jest rok 1909. Dwudziestodziewięcioletnia Temperance O'Neil jest tak zajęta pomaganiem skrzywdzonym przez życie - i mężczyzn! - nowojorskim kobietom, że nawet nie myśli o tym, by wyjść za mąż.

Nowemu ojczymowi Temperance wyraźnie nie podoba się jej działalność. Niestety, dzięki prawu, które według młodej i wyemancypowanej kobiety jest rozpaczliwie przestarzałe, Angus McCaim zyskuje kontrolę nad majątkiem pasierbicy i zmusza ją do wyjazdu do Szkocji.

Pozbawiona wyboru kobieta opuszcza Amerykę z jedną myślą - doprowadzić ojczyma do szaleństwa. Ten, bliski już obłędu, proponuje jej pewien układ. Jeśli Temperance, udając gospodynię, zamieszka w domu jego bratanka, przywódcy szkockiego klanu, i znajdzie mu żonę, będzie mogła wrócić do Nowego Jorku.

Temperance przyjmuje tę propozycję, nie wiedząc, że bratanek jej ojczyma to gbur, z którym żadna gospodyni nie wytrzymała dłużej niż jedną dobę, że w ogóle nie ma zamiaru się żenić, a jego dom to istna ruina.