Pokoje do wynajęcia recenzja

Wszyscy, którzy do mnie zaglądają wiedzą doskonale, że uwielbiam wszelkie książki z tematyką włoską. Tym razem sięgnęłam po kryminał, którego akcja dzieje się w Parmie. Jednak tylko tempo akcji jest typowo włoskie - bez pośpiechu, pełne przemyśleń. Dla mnie aż za spokojna jest ta książka jak na kryminał - ale to klasyczny kryminał, jeden trup i dochodzenie pełne przemyśleń i dywagacji.
Bardzo różni się od nowoczesnych thrillerów, gdzie nie wiesz, co Cię czeka na kolejnej stronie.Poza tym niestety ja nie poczułam włoskiego klimatu - może za dużo oczekuję?Ale od początku....

Zbliża się Boże Narodzenie. Przenosimy sie do Parmy, gdzie na komisariacie policji poznajemy komisarza Soneri, wielkiego samotnika i indywidualistę, który wciąż rozmyśla o zmarłej przy porodzie żonie i dziecku.
Na komisariacie pojawia się starsza kobieta, która o niego pyta, jednak on odsyła do niej jednego z policjantów. Okazuje się, że kobieta przyszła zgłosić zaginięcie swojej sąsiadki prowadzącej stancję Taglivani, gdzie kiedyś mieszkała jego żona, Ada. Wspomnienia wracają, a Soneri wychodzi z komisariatu za kobieta, ale ona znika.... Udaje się na stancję i znajduje tam zamordowaną właścicielkę - rozpoczyna się dochodzenie.
Soneri podąża ciemnymi zaułkami Parmy, pełen wspomnień i przemyśleń. Ada wydaje mu się nagle zupełnie inną osobą niż znał ....
Zamordowana właścicielka stancji okazała się być tzw. "szeptuchą" przywołującą choroby, czymś w rodzaju znachorki, która trudniła się też aborcjami. Mimo pozorów, okazała się bardzo bogatą kobietą, która po latach prosperity wynajmowania pokoi studentom, zamieniła działalność na wynajmowanie pokojów na godziny. Dyskretnie i bez rozgłosu.
Do czego ślady doprowadzą Soneriego? Kto okaże się zabójcą kobiety?

"Pokoje do wynajęcia" pokazuje inne oblicze kryminału, bardziej mroczne, wolniejsze, pełne rozmyślań, melancholii - nie ma w nim jednak atmosfery napięcia. Język powieści jest bardzo ciekawy, ale bardziej pasowałby mi do powieści obyczajowej. Plusem są ciekawe dialogi i postać Soneriego, przemyślana, bardzo dopracowana, intrygująca.
Jeśli chodzi o kryminał - to czytywałam zdecydowanie lepsze, ale jako książka, "Pokoje do wynajęcia" są całkiem niezłą lekturą na leniwe letnie popołudnia.