Przyjaciółka recenzja

Ta książka, która liczy zaledwie 115 stron to naprawdę kawał dobrej historii. Główna bohaterka Baśka dopiero rozpoczyna przygodę z dorosłością, a już ma za sobą wiele trudnych przeżyć. Zdrada chłopaka, brak akceptacji samej siebie i nieustannie towarzyszące jej wrażenie osamotnienia, sprawiają, że wpada w sidła wyniszczającej choroby. Jedyna jej bliska przyjaciółka okazuje się być samolubną egoistką, co powoduje, że Baśka czuje się coraz gorzej a choroba przybiera na sile. Czy młodej kobiecie uda się poukładać życie na nowo i rozprawić się z dręczącymi ją demonami?

Przeczytałam tę pozycję za jednym podejściem. Nie tylko ze względu na jej niewielką objętość, ale również na treści, które poruszała. Już po pierwszych stronach lektury łatwo się domyślić, że choroba, z którą zmaga się główna bohaterka to anoreksja. Choroba, która zbiera żniwo nie tylko wśród modelek i celebrytek, ale też wśród zwykłych ludzi, którzy nie potrafią poradzić sobie z dążeniem do obowiązującego kanonu piękna.

Poza zwróceniem uwagi na chorobę, autorka pokazuje nam również, że częste imprezy, morze wypitego alkoholu, atencja mężczyzn i bogate życie erotyczne wcale nie sprawiają, że czujemy się mniej samotni i bardziej szczęśliwi. Wręcz przeciwnie, może to prowadzić do coraz gorszego spojrzenia na samego siebie.

Ostatnim problemem, który możemy dostrzec w tej książce są relacje, głównie te toksyczne, z ludźmi, na których nigdy nie będziemy mogli liczyć, jeśli będziemy myśleć o swoim, a nie ich dobru.

Byłam bardzo zaskoczona, że w tak niewielkiej książce zmieściło się tyle bólu, rozczarowania, samotności i braku zrozumienia. Niemniej zakończenie daje nadzieję na lepsze jutro dla bohaterki, która krok po kroku próbuje pomóc, tym razem sama sobie.

Była to niewątpliwie lektura, która zmuszała do refleksji, ale również rzucała trochę inne spojrzenie na świat młodych ludzi, którzy z dnia na dzień próbują wpasować się w jakieś narzucone z góry normy, którzy przy tym są zagubieni i samotni mimo tego, że często otaczają ich tłumy ludzi, na których jednak nigdy nie będą mogli liczyć.