Podróż życia sióstr Shergill recenzja

O mamo i o córko! Jak ta książka przypadła mi do gustu! Może, dlatego, że przyjaźnię się z dziewczyną, która jest w połowie hinduską i stąd ten sentyment?

Macie w gronie swoich znajomych osoby o orientalnych korzeniach? Kontynuują oni tradycje z rodzinnych stron, przekazywane z pokolenia na pokolenie?

"Podróż życia sióstr Shergill" to pasjonująca opowieść o rodzinnych więzach, często pokiereszowanych przez los. To historia 3 sióstr, różnych pod każdym możliwym względem. Stonowana, ułożona i bojąca się przyszłości Rajni, szalona, niespełniona aktorsko i wiecznie młoda Jezmeen oraz cicha, lekko wycofana Shirina. Śmierć matki stawia je przed trudnym zadaniem - podróżą ku rodzinnym stornom i wierzeniom. Co może się wydarzyć podczas tej wyprawy? Ile sekretów kryje każda siostra? I najważniejsze, ile wyciągną z tej podróży i czy to odmieni ich życie.

Wzruszająca, pełna humoru i tajemnic, zabawna i po prostu piękna opowieść o życiu. Życiu tak różnym w zależności od otaczających ludzi i ich kultury. Czytanie jej to przyjemność, sama czułam się jak 4 siostra Shergill. Opowieść o sile kobiecości w świecie zdominowanym przez mężczyzn.

Ta książka jest po prostu piękna. Piękna, ale i momentami zatrważająca. Jak bardzo ograniczane są nadal prawa kobiet? Hinduska kobieta nie ma nic do powiedzenia, no chyba, że jest teściową. Wtedy może wywyższać się ponad synem ( koniecznie synem, pierworodnym, córka to pech) i jego żoną. Hinduskie dziewczęta nie mogą żyć pełnią nastoletniego życia tylko posłusznie wykonywać polecenia.

"Podróż życia sióstr Shergill" to, poza niezwykłą historią o sile siostrzanej miłości nadszarpniętej duchem czasu, zaufaniu, odnajdywaniu siebie, lekcja hinduskiej kultury i tradycji. Równie ciekawa jak i zdumiewająca. Momentami wręcz nie do pojęcia. Ta książka to przewodnik po ludzkich relacjach, skrywanych ranach i nadziei, że wszystko dzieje się po coś.

Polecam na spokojne , jesienne wieczory. Sprawi, że mimo chłodnych dni poczujecie ciepło hinduskiej ziemi jak i ciepło na sercu. Bo ta opowieść jest nim przepełniona.