Dom na skraju lasu recenzja

"Dom na skraju lasu" Natalia Bieniek

W życiu Maxa Langera nie ma osoby ważniejszej od jego żony. Kiedy zachowanie kobiety ulega diametralnej zmianie, profesor postanawia wyruszyć do Polski. Wspólnymi siłami z pisarką Dorotą Wiśniewską przeprowadzają śledztwo, które wyciąga na wierzch sekrety przeszłości...
"Dom na skraju lasu" jest historią jakich wiele. Motywy poruszone w powieści znane są nam wszystkim z każdej możliwej strony, jednak autorka oplata wszystko pewną tajemniczą, angażującą czytelnika siecią, która nie pozwala oderwać się od lektury ot tak. Natalia Bieniek skonstruowała opowieść z gałęzi tych do przeczytania i zapomnienia, na kilka beztroskich chwil relaksu, wyciszenia i całkowitego oderwania od codziennych powinności.
Autorce w "Domu na skraju lasu" udało się naszkicować portret najwspanialszych, najbliższych i najbardziej sobie oddanych oraz wiernych więzi partnerskich. Tej niezwykłej kreacji poddaje się zarówno linia współczesna, jak i ta sprzed siedemdziesięciu laty, kiedy to ludzie leczyli powojenne rany. Są to relacje miewające lepsze i gorsze momenty, chwile sukcesów i porażek, jednak osoby w nie uwikłane trwają przy sobie na dobre i na złe, pomimo życiowych burz darzą się wzajemnym zrozumieniem i ogromnym wsparciem.
Stabilną budową może poszczycić się także owa tajemnica sprzed kilkudziesięciu lat. Natalia Bieniek insynuuje przeróżne rozwiązania, mogłoby się wydawać, że wprowadza czytelnika na prostą, przewidywalną drogę do poznania prawdy - nic bardziej mylnego. Kiedy układamy w głowie możliwy scenariusz, w jednej chwili wszystko wywraca się do góry nogami! Praktycznie do ostatnich stron nie jesteśmy niczego pewni, a ciekawość zżera nas od środka.
Podsumowując, autorka oferuje swoim odbiorcom naprawdę komfortową, pełną nieodkrytych tajemnic powieść, która idealnie sprawdzi się na ostatnie wieczory wakacyjnego czasu wolnego! Historia zawarta w książce nie jest trudna, a niesamowicie prostolinijna, przyjemna w przyswajaniu treści i lekturze rzecz jasna. Brak zbędnych ukwieceń, niepotrzebnych metafor i rozważań rekompensują nam utarte schematy literackie. Polecam.
⭐5,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.