Podopieczna recenzja

Czy należycie do grona osób…wścibskich, ciekawskich ?

“ (...) dobrze jest choć przez chwilę nie myśleć o własnych problemach. Zanurzyć się w cudzym życiu i zobaczyć, że nikt nie jest idealny.”

Pytam, bo z pozoru można za taką uznać bohaterkę kolejnej książki Alicji Sinickiej “Podopieczna”. Ale można zarazem odnieść wrażenie, że kobieta po prostu czuła, że niepokojące zachowania pewnych osób to nie tylko …dziwactwa. Intuicja - może to ona podszeptywała jej, że coś tu jest nie tak…

Życie Anny nigdy lekkie nie było choć z pewnością ludzie mają i większe problemy. Na wstępie poznajemy sytuację z przeszłości jej córki - Natalii, przez którą obie oddaliły się od siebie, a dziewczyna, jak i cała rodzina, miała wiele nieprzyjemności.

Teraz, kilka lat po tym zajściu, pojawiają się nowe kłopoty.

“Tyle zła dzieje się wokół mnie. Jakbym tkwiła w oku cyklonu.”

Anna poznaje w nietypowych okolicznościach, dziewczynę, której wychowawcą jest jej mąż. Krótko po nich okazuje się, że nastolatka zaginęła, a mąż Anny - Dawid, zachowuje się z tego powodu nerwowo i podejrzanie. Mimo,że są małżeństwem od wielu lat, kobieta nie ufa mężowi na tyle by wierzyć, iż wszystko co wydaje się tak jednoznacznie wskazywać, że ma z tym zaginięciem coś wspólnego, to tylko zbieg okoliczności. Sama miałam nadzieję wręcz, że okaże się winny, bo… to bohater, którego nie da się polubić. Człowiek wybitnie toksyczny i dziwiło mnie, że Anna pozwala mu się traktować w ten sposób.

W tym samym czasie Natalia porzuca pracę opiekunki u ich znajomej - lekarki, a Anna postanawia ją zastąpić. Szybko okazuje się, że zachowanie zarówno jej nowej, tytułowej “Podopiecznej” jak i całej rodziny Czarneckich, jest conajmniej dziwne. Co ci ludzie starają się ukryć ?

Posłowie od autora zwykle wielu z nas pomija. Tu warto je przeczytać, przekonałam się w ten sposób, że inspiracje do napisania książki można znaleźć dosłownie wszędzie. Autorka w tej książce zwraca uwagę na wiele istotnych kwestii : bogata rodzina nie musi być szczęśliwa, długoletnie małżeństwo też nie musi takie być, a znęcać się nad człowiekiem można nie tylko zadając fizyczny ból. Przemoc psychiczna potrafi być wręcz brutalniejsza. A poza tym … to książka, która może być przestrogą dla młodzieży, lekcją tego jak może skończyć się zgoda na zrobienie nagich zdjęć. W obecnych czasach tak często bezmyślnie, bez brania pod uwagę konsekwencji, nastolatkowie ( oczywiście dorośli też) szastają swoja intymnością, prywatnością, a następstwa bywają straszne.

Mamy tu ( w sumie z pozoru, bo sądzę, że jest ich więcej) dwa główne wątki - ten związany z zaginięciem Mileny i podejrzeniami względem Dawida oraz mroczne tajemnice domu podopiecznej Anny. Przez chwilę myślałam, że może się łączą, że może Dawid stoi za wszystkim tym co dzieje się tu złego. Łatwo by było zrzucić całą winę na niego. Ale na dobrą sprawę nie miałam do końca pojęcia co wyjdzie na jaw, o co go będzie można oskarżyć. Autorka umiejętnie lawiruje wśród tych sekretów, wodzi za nos, nasuwa kolejne podejrzenia, ale tak naprawdę nic nie wiemy, przez co ciekawość osiąga wręcz apogeum. A później… Powiedzieć, że byłam w szoku to stanowczo za mało.

Ostatnie kilkadziesiąt stron to lawina takich kulminacyjnych momentów. Niesamowicie dużo emocji i chwil trzymających w napięciu, których totalnie się nie spodziewałam, bo Sinicka zafundowała nam taki zwrot akcji, że klękajcie narody. A później mamy jeszcze rozwiązanie kilku wątków, dzięki którym odczułam sporo satysfakcji. Powiedzmy, że czarne charaktery dostały za swoje, a nasza bohaterka w pewnym sensie uratowała swoją rodzinę. Więcej zdradzić nie mogę, bo musicie przekonać się sami co to za historia. Nie rozczaruje Was z pewnością.

Kilka książek Alicji już za mną i każdą z nich pokazała, że ma z czego być dumna, talentu nie da się jej odmówić. Warto spędzać czas z jej thrillerami, bo jeśli lubicie ten gatunek, to zdecydowanie jej twórczość pokochacie.

Dziękuję serdecznie za egzemplarz i oczywiście - polecam.