Papierowe marzenia recenzja

Wszyscy popełniamy błędy, nieraz jesteśmy zagubieni w życiu chcąc dobrze a niestety nasze zamiary często przynoszą odwrotny efekt od zamierzonego.  Jesteśmy tylko ludźmi a zawsze jest jakaś szansa, żeby  naprawić to co zostało zniszczone. 

 Główny bohater tej powieści to Luke Crisp, syn właściciela firm kserograficznych. Po śmierci matki to ojciec zajmował się wychowaniem syna. Marzeniem ojca jest to, aby syn zdobył dobre wykształcenie,które da mu dobrą pracę dlatego Luke zaczyna studia z dala od domu rodzinnego, dzięki temu ma się usamodzielnić, zobaczyć jak wygląda inne życie. Chłopak nawiązuje nowe znajomości,w jego życiu pojawia się Candance z którą połączy go bliższa znajomość i Sean, z którym Luke się zaprzyjaźnia. Jednak ta przyjaźń nie zmierza do niczego dobrego.  Luke pod jego wpływem zmienia się na gorsze. 
Autor przedstawił historie o synu marnotrawnym, która dzieje się w czasach współczesnych. Dzięki pierwszoosobowej narracji czytelnik może poznać uczucia bohatera. Bardzo dobrze zostało pokazane, jak manipulacja złego towarzystwa potrafi działać na drugiego człowieka oraz kto tak naprawdę jest prawdziwym przyjacielem, kiedy jest się w tragicznej sytuacji. 
 "Papierowe marzenia" to niezwykle przejmująca opowieść o zdradzie i przebaczeniu. O tym, że życie jest ulotne i jak w jednej chwili potrafi się skończyć. Polecam każdemu kto lubi życiowe książki.