Po jasnej stronie życia recenzja

Tuż przed Wielkanocą sięgam po słowa pełne mocy. Zawsze odnajduję w nich siłę na trudne chwile.
Szkoda, że tak mądrego, cudownego Człowieka nie ma już wśród nas. Mój zachwyt poezją ks.Jana Twardowskiego zaczął się od przewrotnego tytułu - " Nie przyszedłem Pana nawracać". To tak jakby wbić kij w mrowisko...To był początek.
Potem odkrywałam radość podziwiania piękna Natury, odwagę czerpania sił życia z przyjaźni, z miłości. Ileż nadziei jest w tych wierszach. Najczęściej na rozwiązanie wszystkich trudnych spraw. Czytałam z przejęciem i emocjami. Te ostatnie zostawały w moim sercu na długo. Bo ta poezja zapisana jest dobrym, radosnym słowem i przekazywana z uśmiechem.

Pamiętam spotkanie z poetą, gdy krużganki bazyliki O. Dominikanów w Krakowie pękały w szwach. Przyszli posłuchać ks. Twardowskiego i studenci, i osoby starsze, były nawet dzieci w wieku przedszkolnym.Ten magiczny czas dla wszystkich odbiorców zdawał się być jaśniejszą stroną życia. Słowa wypowiadane przez autora nie były tylko odczytaniem wiersza. One krążyły wśród nas, ledwo muskały wzrokiem, czerpaliśmy z nich wielką moc i nadzieję.

Tomik, który rekomenduję ma bardzo poręczny format. Możemy zabrać go ze sobą wszędzie. Niezwykle czytelny jest także zaproponowany przez autorkę wyboru wierszy p. Martę Hydzik-Żmudę układ według pór roku. Oddaje przesłanie ewangeliczne tej poezji, a także otwarte spojrzenie autora na człowieka i jego świat.
Każdą część cyklu otwieraja fotografie Józefa Ambrozowicza.

Klimat tej poezji to wzruszenie i zachwyt nad pięknem przyrody. To rozmowa z człowiekiem i jego poplątanymi losami, ale także radością spełnionych uczuć. To przyjaźń z dzieckiem, które powoli, po swojemu odkrywa świat.

Jeśli boisz się, że poezja jest za trudna, warto sięgnąć po ten tomik. Otworzyć, na chybił trafił i przeczytać parę słów.
Myślę, że w każdym z wierszy odnajdziemy credo ks. Twardowskiego:

" Ty, który stwarsza jagody

królika z marchewķa
lato chrabąszczowe
cień wielki małych liści

/.../

spraw

niech poeci piszą wiersze prostsze od wspaniałej

poezji"