Plaga samobójców recenzja

Już od dłuższego panuje tutaj choroba. Zazwyczaj chorują na nią nastolatkowie. Pozbywa ich chęci do życia, przez co zdarza się to, co niestety często można traktować jako największy objaw, samobójstwo. Żeby zwalczyć tą chorobę, powstał specjalny program. Ma on na celu zapobieganiu samobójstw. A dokładnie zabieranie nastolatków do specjalnych ośrodków, kiedy pojawią się jakiekolwiek objawy depresji. Tam, są poddani kuracji, dzięki której powracają do swojego życia zdrowi oraz radośni.
Brat Sloane popełnił samobójstwo. Dziewczyna nie ma zamiaru trafić do ośrodka, dlatego jak tylko potrafi, ukrywa przed wszystkimi smutek, który jest z nią od jego śmierci. A szczególnie, że rodzice nie chcą stracić drugiego dziecka, przez co są gotowi zadzwonić do Programu w każdej chwili. Jej motywacją żeby być na tym świecie, jest jej chłopak, James. Mimo że nie jest łatwo, to musi ukrywać wszystkie złe emocje. Bo dopadnie ją Program.


Już od samej zapowiedzi zostałam zaciekawiona tą pozycją. Okładka jak najbardziej przyciągnęła moją uwagę, swoją minimalistyczną grafiką. Dlatego jak najszybciej przeczytałam opis. Zainteresowała mnie ta książka, głównie oryginalnością. Nie powiem, bo tematyka samobójstw jest często powielana w powieściach. Jednakże, ten temat jest tak tutaj rozwinięty, że dla mnie stwarza ono książkę która nie kojarzy mi się z innymi, nie jest do nich "podobna". Na dodatek, na snapchacie Alicja z bloga "Siostry w bibliotece", również zachwala tą książkę, czym bardziej motywowało mnie do jej przeczytania.

W końcu dostałam książkę w swoje ręce. Odniosę się znów do okładki, ponieważ chce tylko wspomnieć, że ona jeszcze bardziej genialnie wygląda na żywo. Naprawdę! Moje słowa po rozpakowaniu jej to było "Jaka ona jest cudowna" i jeszcze więcej innych zachwytów. Zabrałam się za jej czytanie i tu już musiało coś przeszkodzić. Powieść od pierwszych stron była ciekawa. Sama czułam że może mi się spodobać. Ale akurat w tej chwili musiałam mieć tzw. kac książkowy. Domyśliłam się że to po "Aplikacji", która była genialna. I to chyba jest jedyny minus czytania wspaniałych książek. Nie mogłam się wkręcić w akcję, która płynęła powolnie ale wystarczająco żeby nie zanudzić czytelnika. Jednak wszystko powstrzymało to, co się wydarzyło już po kilkudziesięciu stronach. Wtedy, już byłam oszołomiona, tym co się stało. Od tamtej pory, totalnie się wkręciłam.

Dalsza część recenzji:
http://ksiazka-wprowadza-w-swiat-wyobrazni.blogspot.com/2015/10/plaga-samobojcow.html#more