Plac zabaw recenzja

 

      Duet kryjący się pod pseudonimem Lars Kepler, zyskał moją przychylność już jakiś czas temu, powieścią "Stalker". Ostatnio coraz częściej myślałam o tej pozycji i postanowiłam ponownie zasięgnąć po ich twórczość. Przypadkowy traf chciał, by był to "Plac zabaw".




       Główną bohaterką jest Jasmin Pascal- Anderson. Pani porucznik w szwedzkiej armii podczas jednej z misji w Kosowie, została ostrzelana. Zginęło dwoje jej ludzi, a ją samą mocno postrzelono. Serce Jasmin na moment się zatrzymało, a ona przeniosła się do pewnego tajemniczego miasta portowego, gdzie zbłąkane dusze czekają na swój powrót. Kilka sekund później kobieta jest wśród żywych, choć nie wie, czy to był sen czy jawa. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że syn Jasmin jest na granicy. Lekarze muszą zatrzymać na chwile jego serce, by przeprowadzić konieczną operację. Gdy kobieta ponownie trafia do tego miejsca, musi czym prędzej odnaleźć syna i pomoc mu wydostać się na drugą stronę. Stronę, która jest jedynym przejściem do świata rzeczywistego. Tylko, że ta droga będzie pełna niebezpieczeństw i śmiertelnych pułapek.
 
      Gdy sięgałam po tę książkę, jej skrócony opis na tylnej okładce brzmiał bardzo kusząco, choć niewiarygodnie. Niestety pierwsze rozdziały sprawiły, że miałam mocno mieszane uczucia. Z jednej strony świat zaprezentowany w tej powieść był intrygujący, zaś z drugiej- jego irracjonalność, aż mnie raziła. Sporo minęło, zanim uczucie nudy i obojętności, zostało odrobinę zastąpione ciekawością i pozytywnymi emocjami.
       Wielokrotnie miała ogromną ochotę rzucić w kąt ten thriller, jednak zawsze coś mnie powstrzymywało. Dopiero gdzieś po połowie ta książka nabrała akcji, barw, podsycając moją ciekawość, która już prawie uległa totalnemu zniszczeniu.
 
        Podsumowując, "Plac zabaw" duetu Lars Kepler to nieszablonowa powieść z mrocznym i tajemniczym klimatem, która wzrusza i szokuje zarazem. Jednak całość, osadzona w tak bardzo nierealnym świecie i trudnymi do zrozumienia wydarzeniami, to zdecydowanie nie moja bajka. Odkładając ją wcześniej, nic bym nie straciła. Ale przynajmniej nie mam żadnym wątpliwości, że to nie jest dla mnie.