Pierwsze światła poranka recenzja

Każda kobieta wychodząc za mąż wyobraża sobie sielankową przyszłość u boku ukochanego mężczyzny. Pełna wielkich planów i górnolotnych oczekiwań wkracza w nowy etap w życiu. Jednak prawdziwa rzeczywistość często okazuje się daleka od tej wymarzonej. Pojawiają się pierwsze sprzeczki a wraz z nimi i wątpliwości.

Elena jest rozczarowana swoim małżeńskim życiem. W jej codzienność wdarła się nieznośna rutyna, a jej mąż Paulo całkowicie przestał o nią zabiegać. Związek tych dwojga ludzi uległ zupełnemu wypaleniu, brak w nim pasji i namiętności. Rozżalona bohaterka wylewa wszystkie swoje przemyślenia na kartki pamiętnika. Właśnie w tym momencie swojego życia ta dwudziestodziewięcioletnia menedżerka dużej agencji reklamowej na jednym z biurowych zebrań napotyka na sobie pełen pożądania wzrok jednego ze współpracowników. Choć początkowo Elena usilnie próbuje oprzeć się pokusie zdrady, to mimo wszystko kontakty bohaterów szybko przeradzają się w coś znacznie intymniejszego.

W wyniku nowo nawiązanej relacji bohaterka odzyskuje dawno utraconą pewności siebie i kobiecość. Drzwi do mieszkania kochanka stają się dla niej portalem do odmiennej, znacznie barwniejszej rzeczywistości. Elena odważa się na czyny, których zrobienie nigdy wcześniej nie przyszłoby jej do głowy. Sam kochanek bohaterki to postać niezwykle tajemnicza. Do samego końca nie znamy nawet jego imienia. W tym miejscu należy dodać, że portrety psychologiczne występujących postaci są tym, czego utworowi w największej mierze brakuje. Choć sylwetka i sposób myślenia głównej bohaterki zostały opisane bardzo skrupulatnie to niestety opisy innych osób są niezwykle ubogie.

Przedstawione w powieści wydarzenia są ukazane w dwojaki sposób. Fragmenty notatek z pamiętnika Eleny przeplatają się z teraźniejszą relacją zdarzeń. Wciąż nie mogę się nadziwić, że „Pierwsze światła poranka” zostały napisane przez mężczyznę. Przyznam, że sięgając po tę powieść nie spodziewałam się historii erotycznej, przedstawionej w tak subtelny sposób. Włoski pisarz mimo że w książce często wspomina o zbliżeniach pary kochanków to opisy miłosnych uniesień ogranicza do minimum. Za wiodący priorytet Fabio Volo uznał przedstawienie uczuć i emocji, jakich doświadcza Elena, w nowym okresie swojego życia.

„Pierwszych świateł poranka” nie nazwałabym typową literaturą erotyczną. Myślę, że osoby, które zazwyczaj stronią od tego typu powieści, ze względu na ich pikanterię a nawet i brutalność, w tym przypadku nie mają się czego obawiać. Jak już wcześniej wspomniałam jest to książka poświęcona przede wszystkim przemyśleniom głównej bohaterki, a nie dokładnym opisom jej miłosnych igraszek. Żałuję tylko, że nowa książka Fabio Volo jest utworem tak krótkim. Myślę, że historie Eleny można byłoby jeszcze odrobinę przedłużyć. Mimo wszystko twórczość włoskiego pisarza niesłychanie mi się spodobała i jestem przekonana, że nie odmówię sobie przyjemności, płynącej z przeczytania innych powieści jego autorstwa.