Piękno miłości recenzja

Laurelyn i Jack w końcu mieszkając na tym samym kontynencie, a nawet w tym samym domu, bo są już małżeństwem. Zdaje się, że udało im się pokonać dzielące ich przeciwności, jednak to nie oznacza tak odod razu, że "żyli długo i szczęśliwie...". Małżeństwo i wspólny dom to jeszcze nie jest zwięczenie ich burzliwej drogi. Jak zwykle pojawiała się komplikacje, gdy do akcji wkracza ex, ale to tylko chwilowe upadki na drodze, którą idą razem, jako rodziną, o której powiększenie się starają.

Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, w końcu Laurelyn była jego wcale nie pechowym i ostatnio numerem trzynaściez ale wcześniej było dwanaście innych... Co jeśli zechcą o sobie przypomnieć i coś ugrać? Czy dziewczyna poradzi sobie z zazdrością, a on, z przeszłością? Będą musieli, dla tej miłości zrobli już bardzo wiele, ale to jeszce nie koniec.

Jednak problemy nie przychodzą tylko z zewnątrz ale także że środka, z nich samych, w końcu każdy kryje w sobie jakieś tajemnice i mroczne elementy, prawda?

Bardzo lubię książki o miłości, którą musi przestać długą drogę, a szczęście przeplatane jest z problemami. O takich przecież najciekawiej się czyta, gdy wciąż coś się dzieje, gdy za jedną akcją znowu zaczyna się kolejna, gdy występują zwroty akcji, a szczęśliwe zakończenie, jest tylko prologiem do kolejnych komplikacji. Gdyby od początku do końca byliby tylko dobrze wszyscy by się znudziło. To może powinno nam, że życie bywa jak książka. Nawet gdy nie chcemy, czasem trzeba tych gorszych chwil, aby te lepsze miały smak, a całość była ciekawa. Takie jest życie Laurelyn i Jacka, ale też nasze, cierpienie, złamane serce i ból przeplatają się z miłością, radością i zaufaniem, by razem stworzyć piękny obraz. Ich historia jest wyjątkowa i niezwkła. Całą serią bardzo przyjemnie i z podekscytowaniem mi się czytało, więc oczywiście ląduje na liście moich ulubionych i kiedyś z pewnością jeszcze raz do niej wrócę. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z tą serią, to bardzo polecam, nie pożałujecie.