100 dni bez słońca recenzja

Cześć i czołem!
Dziś o "100 dni słońca", czyli książce, która zapewniła mi chyba największego kaca książkowego w tym roku.

Szesnastoletnia Tessa Dickinson jest blogerką, poetką i introwertyczką. Czas spędza głównie w domu. Jej świat wywraca się do góry nogami, kiedy traci wzrok w wypadku samochodowym. Lekarze twierdzą, że to przejściowa ślepota korowa i nie powinna trwać dłużej niż 100 dni. Dziewczyna jednak mocno zamyka się w sobie i boi się otaczającego ją świata. Dziadkowie postanawiają jej pomóc i zamieszczają w gazecie ogłoszenie o poszukiwaniu kogoś do pomocy ich wnuczce, głównie chodzi o pomoc w prowadzeniu bloga, co kiedyś przecież dawało jej masę radości. Wtedy pojawia się Weston Ludovico, rówieśnik Tessy. Postanawia on pomóc dziewczynie otworzyć się na świat i życie pomimo ciemności, która ją spowiła. Pod jednym jednak warunkiem... Nikt nie może jej powiedzieć o jego niepełnosprawności. Ponieważ Tessa nie widzi, odnosi się do niego z pogardą, co cieszy Westona, bo jest to pierwszy raz od dawna, kiedy ktoś traktuje go jak normalnego człowieka, a nie osobę niepełnosprawną, wzbudzającą wśród wszystkich litość i współczucie. Więc wraca do niej, codziennie... i codziennie.

"Nie ma takich rzeczy, których nie możesz robić".

"100 dni słońca" to przepiękna opowieść przede wszystkim o tym, aby pomimo przeciwności, które zgotował nam los nigdy, przenigdy nie wolno się poddawać; o niepełnosprawnościach i tym, jak ciężkim brzemieniem mogą one być. Tessa z początku bardzo mnie irytowała, bo zachowywała się jak pępek świata, jak osoba, która jako jedyna na świecie może cierpieć i użalać się nad sobą. Z czasem jednak przekonałam się co do niej. Do Westona byłam przekonana od razu. Wzbudzał we mnie bardzo pozytywne emocje. To on udowodnił naszej głównej bohaterce, że 100 dni życia w ciemności, może być tak naprawdę życiem w świetle, blasku słońca - w przenośni oczywiście.

Powieść pisana jest lekkim piórem, rozdziały są krótkie, a postacie dobrze dopracowane, przez co szybko i przyjemnie się ją czyta. Delikatnie romantyczna, w stylu young adult, idealnie nadaje się również dla młodzieży.
Z całego serca polecam!

Po więcej zapraszam na IG: @strazniczka_ksiazekx - codziennie newsy książkowe, update czytelnicze oraz nowe recenzje.