W pułapce nocy recenzja

Ech, jak dobrze powrócić do Piekła... Znaczy, do TEGO piekła, w którym znajdują się bohaterowie serii "Jutro". I to słowo wiąże się z dwójką na dwa sposoby:
1.Ellie i spółka wciąż przebywają w oazie spokoju, daleko od miasta i myślą nad wydarzeniami ostatnich dni. Piekło to miejsce w australijskich górach.
2.Postacie przeżywają piekło, co wcale nie jest dziwne, jeśli wziąć pod uwagę fakt, że ich państwo najechali żołnierze z innego kraju i rozpoczęli inwazję. W dwójce mamy już do czynienia z osiedlaniem opuszczonych domów nowymi mieszkańcami . Piekło to sytuacja, jaką przeżywają.

I nie bez powodu John Marsden nadał temu miejscu tak znaczącą, dobitną nazwę. Jako mistrz grania na emocjach i bezpardonowego moralizmu w powieściach fantasy przekazuje nam nauki w sposób ukryty, posługując się bohaterami. I dlatego tak bardzo cenię "Jutro", nie tylko ze względu na powierzchowną akcję, ale także za rozmyślania. A od tej części także za wiersze, których nie powstydziłby się żaden poeta.

W ten sposób dochodzimy do sedna tej recenzji. Moim zdaniem autor w dwójce skupił się jeszcze bardziej na emocjach, uczuciach, poczuciu bezpieczeństwa lub jego braku itp. Towarzyszymy konfliktowi wewnętrznemu Ellie na temat miłosny, a także martwimy się o Chrisa, który jako artysta, ma swoje dołki i potrzebuje samotności. Spotykamy kolejnych dorosłych, na których widok raczej się nie ucieszymy, a co najważniejsze - po raz kolejny śledzimy akcje dywersyjne. Choć tych ostatnich jest jak na lekarstwo, to dostarczają tych samych wrażeń, co w jedynce. I należy wspomnieć, że nie są one zbliżone do poprzednich, a każda kolejna odznacza się pomysłowością i oryginalnością. Ale więcej o nich nie powiem.

Doskonały tytuł, świetna okładka i bardzo dobre wydanie. To tyle ze względu na stan techniczny książki. Wracając jednak do fabuły - niekiedy można się pośmiać, ale jednak częściej towarzyszy nam uczucie smutku, poruszenia i wszechobecnego strachu o wszystkich członków ekspedycji do Piekła.
Jako dowód strony emocjonalnej powieści pragnę przytoczyć cytat, który bardzo mi się spodobał:
"Przyszłość jest... sam nie wiem, jaka jest przyszłość. To czysta kartka papieru, na której rysujemy kreski, ale czasami osuwa nam się ręka i kreski nie wychodzą tak, jak byśmy chcieli."
"Jutro" pokazuje nam, że powinniśmy cieszyć się każdą chwilą wolności, błogiego lenistwa i szarego nudnego życia. Chodzenie do szkoły, odrabianie lekcji czy nawet sprzątanie w domu nie może równać się z trudnościami, które pokonują Ellie, Homer, Robyn, Fi i Lee z Chrisem.
Dziękuję, panie Marsden.

"Śmierć jednego może być narodzinami drugiego"