Pianistka recenzja

Ocenianie, ciągłe krytykowanie i narzucanie swoich decyzji. Nie masz własnego zdania. Nie masz miejsca na indywidualizm. Borykasz się z poczuciem niskiej wartości, tęsknotą za bezwarunkową miłością. Nosisz w sobie emocjonalną pustkę. Nie czujesz się zauważona, musisz wiecznie udowadniać, że jesteś coś warta. Odbija się to echem przez całe życie. Niespełnione oczekiwania i ambicje. Krzywdzące doświadczenia najchętniej schowałoby się na dno szafy. To za nimi skrywają się prawdziwe dramaty. Toksyczne relacje i mur obojętności. Krzyki, agresja, przemoc. Splątany umysł potrafi zburzyć życie.

Czas upływa. Erica pomimo swoich czterdziestu lat żyje pod kloszem. Chroniona przez matkę, która steruje jej życiem. Zatapia się w morzu muzyki i niespełnionych marzeniach. Jest jedynym dzieckiem swojej matki i musi trzymać się wyznaczonej przez nią drogi. Wychowana bez ojca, w izolacji od mężczyzn, gubi się w życiu. Zaburzony obraz rzeczywistości.

Nowe wydanie "Pianistki" autorstwa laureatki Literackiej Nagrody Nobla, Elfriede Jelinek.
Powieść kontrowersyjna i prowokacyjna, ukazująca obraz toksycznej relacji matki i córki oraz zaburzony umysł.

Smutny portret egzystencji dwóch kobiet. Zależności i uzależnienie. To również obraz wiedeńskiego społeczeństwa. Braku kultury ukrytej pod maską wyniosłości. Artystyczny, zagubiony świat sztuki, muzyki i brudu cielesnego. Nieczystość najgorszego rodzaju.

Mocna proza przemawia. Pełna metafor wzmacnia przekaz i wprowadza w refleksyjny nastrój. Specyficzny sposób narracji zaskakuje. Wiele emocji, które uderzają w czytelnika i szokują. Pogarda bohaterki do siebie, swojego ciała. Szukająca doznań cielesnych wręcz brutalnych.

Dni przeciekają między palcami. Jednowymiarowe. Tak do siebie podobne. Coraz mniej cieszy, coraz mniej zachwyca. Relacja z uczniem zmienia nieoczekiwanie spojrzenie na przyszłość i ujawniają się skryte emocje zagubionej kobiety. Matka stoi na straży, mąci, burzy ulotne myśli.

Niespełnione oczekiwania i zrujnowane życie. Męska dominacja wyziera z kart tej powieści. Racje naznaczone wyższością mężczyzn i nieobecność kobiet.
Ludzka krzywda wybrzmiewa. Samotność, potrzeba miłości i zrozumienia.
Literatura na najwyższym poziomie. Rewelacja. Polecam!