Perska niepewność recenzja

„Perska niepewność” Laili Shukri to opowieść o życiu Joanny, jej rodziny i przyjaciół w obliczu pandemii Covid-19. Główna bohaterka to żona bogatego biznesmena, matka trójki dorosłych dzieci. Świat wszystkich został wywrócony do góry nogami ze względu na międzynarodowy lockdown.

Nie urzekła mnie ta historia w ogóle. Nie odnalazłam w niej ani jednego punktu, który sprawiłby, że moja opinia o tej książce byłaby o, choć punkt wyższa. Spodziewałam się historii o pozycji kobiety w innej kulturze. Chciałam przeczytać o zwyczajach, o łączeniu kultur i adaptacji w innym świecie. Niestety. Jedyne czego się dowiedziałam to tego, że Joanna była niestabilnie emocjonalna i kompletnie oderwana od rzeczywistości, a to mnie irytowało okropnie. Dorosła kobieta, której jedynym życiowym problemem był brak miłości, możliwości dostępu do kochanków i wieczne rozgoryczenie swoim dotychczasowym życiem u boku męża. Zgoda, pan mąż rzeczywiście swoim zachowaniem pozostawiał wiele do życzenia i nie zamierzam tu go bronić. Nie dziwię się jednak niektórym jego reakcjom, bo i mnie samej ciśnienie skakało gdy czytałam o rozlazłości życiowej głównej bohaterki. Joanna żyła niczym księżniczka, oczekiwała, życzyła sobie, ale sama nie była zdolna do podjęcia konkretnych działań, pogrążała się tylko w swoich fantazjach i rozgoryczeniu. Przede wszystkim jednak nie mogłam znieść tych ciągłych rozterek czy wybrać pierwszego, czy może drugiego kochanka. Nie widzę spójności i przede wszystkim sensu w tym, jak można oczekiwać perfekcyjnych zachowań, samemu będąc tak nierozsądnym i nieszczerym.

Nie pomógł tutaj również raczej słaby styl, w jakim „Perska niepewność” jest napisana. Skakanie z tematu na temat i szczegółowe opisy sytuacji pandemicznej na świecie nie były spójne. Szczerze mówiąc, nie wydaje mi się, by było koniecznym opisywanie wiadomości z CNN czy zamieszczanych na YouTube filmików. To wszystko w połączeniu z irytującą bohaterką i naprawdę słabymi, płytkimi, przedszkolnymi wręcz dialogami, sprawiło, że czytanie tej książki nie było dla mnie przyjemnością. Przykro mi, ale niestety nie jestem w stanie inaczej ocenić „Perskiej niepewności”.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.