Perfect on paper recenzja

„Perfect on paper” to przede wszystkim przyjemna, wciągająca młodzieżówka. Główna bohaterka – Darcy – prowadzi w szkole anonimową poradnię związkową, która jest także jej źródłem dochodu. Mimo udzielania najczęściej trafionych rad, dziewczyna kiepsko radzi sobie we własnym życiu uczuciowym. Ma słabość do swojej przyjaciółki, która jednak zainteresowana jest kimś innym. Życie Darcy jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy Brougham poznaje tożsamość tajemniczej doradczyni. Aby nikt nie dowiedział się, że to Darcy udziela porad, zostaje zmuszona do pomocy w odzyskaniu byłej dziewczyny przez Broughama.

Fabuła „Perfect on paper” opiera się głównie na relacjach międzyludzkich. Co ciekawe, są to nie tylko związki i przyjaźnie, jak można by spodziewać się po przeczytaniu opisu, ale także relacje pomiędzy siostrami, dziećmi a rodzicami, czy też między rozwiedzionymi rodzicami. Niektóre z nich należą do tych bardziej dynamicznych, co napędza akcję powieści. Z kolei relacja pomiędzy siostrami została ukazana niezwykle stabilnie, ciepło, dziewczyny wspierały się, były dla siebie oparciem w trudnych chwilach. Przyjaźń Darcy i Brooke natomiast przeżywała swoje wzloty i upadki, co sprawiało, że relacja ta była bardziej realistyczna.

Na uwagę zasługuje również kreacja bohaterów. Każdy z nich posiada zarówno wady, jak i zalety, popełnia błędy, które stara się naprawić. Początkowo Darcy może dostrzegać w danej osobie wyłącznie jej wady, poznając ją jednak potrafi zmienić zdanie i dostrzec też pozytywne cechy.

Jest to powieść ściśle związana z obecnością reprezentacji LGBT, której występuje tutaj dość sporo, m.in. z powodu tego, że główna bohaterka należy do queer clubu. Jako, że Darcy jest osobą biseksualną, został podjęty temat jej odnajdywania się w społeczności queerowej oraz bifobii.

Listy Darcy z poradami urozmaicały treść. Jej rozeznanie w temacie związków i stałe pogłębianie tej wiedzy było dość ciekawym acz nietypowym hobby. Można się dowiedzieć kilku interesujących rzeczy np. na temat stylów przywiązania, co zachęca do dalszego zgłębiania tego zagadnienia.

Niektóre sceny przywodziły mi na myśl filmowe komedie romantyczne, bywały nieco zbyt wymyślne. Wątek szkolny nie został natomiast zbyt mocno rozwinięty, chociaż poruszono mimochodem temat stypendysty w szkole prywatnej, do której uczęszcza głównie potomstwo bogatych rodziców.

Jest to powieść niewymagająca, z ładnym przesłaniem, chociaż traktowałabym ją w kategoriach bardziej rozrywkowych. Bardzo miło mi się ją słuchało/czytało, wciągnęła, niemniej nie jest to książka najlepsza w swoim gatunku.

Tłum. Monika Wiśniewska