Rozproszone światło recenzja

Sceptycznie podchodziłam do lektury tej książki, ponieważ "Ostatniej nocy w klubie Telegraph" nie zachwyciła mnie. Czegoś mi przy niej zabrakło? A może to nie był odpowiedni moment na jej poznanie. Jednakże "Rozproszone światło" pochłonęłam w kilka dni i pokochałam. To miały być najlepsze wakacje w jej życiu? Może. Pewien incydent sprawia, że Aria Tang West musi spędzić lato daleko od przyjaciół w małej kalifornijskiej miejscowości. Tam mieszka jej babcia, wierny pies oraz dziewczyna, z którą znajomość to ostatnie, czego Aria się tu spodziewa. Jednak Step zdaję się być kimś, kto dobrze ją rozumie. Czy to możliwe, że te wakacje nie będą stracone? To była opowieść, która od pierwszych rozdziałów wydawała się być "moja". Relacja głównej bohaterki z jej babcią, sztuka i najlepsza część, czyli ogrodnicze wstawki. Nie sądziłam, że tak mi się ona spodoba! Czerpałam ogromną radość z obserwowania Arii - jej zmian, szukania pasji czy pierwszych zauroczeń. To jest historia, którą chciałabym dostać jako nastolatka.

Pełna ciepła, dzięki wielu rodzinnym relacjom.
Pełna zrozumienia w poszukiwaniu i odkrywaniu własnej tożsamości.
Pełna... smutku, żalu, straty, w których każdy z nas może się odnaleźć.

Malinda Lo swoim "Rozproszonym światłem" sprawiła, że uśmiechałam się do kartek (to zazwyczaj sceny z Mel🤭) tak samo często jak wzruszałam (rozdział w okolicy strony 326🥺). A jakie było moje zaskoczenie, gdy odkryłam połączenie między książkami autorki. Tak, dobrze czytacie! Nie zdradzę Wam szczegółów, ale dobrze wypatrujcie klubu Telegraph. Zakończenie historii Arii było dla mnie zaskakujące, ale również takie, które było dla niej dobre. Bardzo się cieszę, że tak to wyszło.