Zabawa w miłość recenzja

 „Zabawa w miłość. Prawdziwa historia uwiedzionego dziecka”, w której autorka, Margaux Fragoso, opowiada swoje własne przeżycia i doświadczenia z tym tematem związane. 

Opowiada o swoim związku ze starszym o ponad trzydzieści lat mężczyzną i o swojej „miłości” do niego. Zaskakujące? Pewnie tak, ale gdyby się tak bliżej przyjrzeć... 

Margaux brakuje miłości. Jest dzieckiem chorej psychicznie kobiety, która się stara, ale otumaniona przez kolejne dawki leków po prostu woli zajmować się sobą i swoimi natręctwami niż córką. Ojciec też się stara, nie da się powiedzieć, że nie, ale traktuje małą, siedmioletnią dziewczynkę jak dorosłego człowieka i składa na jej barki odpowiedzialność za wszystko. Za nieudane życie, za wrednego szefa, za chorobę matki, można by powiedzieć, za całokształt. Przecież gdyby się nie urodziła, byłoby inaczej... Nie żyłby z wariatką, nie pracowałby od rana do nocy. Byłby szczęśliwy. Może nawet by tyle nie pił? A kobiety? Margaux musi zrozumieć, że on potrzebuje kochanki. W końcu jest mężczyzną. 

Nagle coś się zmienia. Nagle trafia się ktoś, kto ją kocha! Tak. Kocha ją miłością bezgraniczną. Nie tylko bawi się z nią, chodzi z nią do kina, kupuje smakołyki, na wszystko pozwala, ale przez cały czas bombarduje ją wyznaniami. Przy nim Margaux jest piękna, mądra, zdolna, wspaniała. No oczywiście mają też swoje tajemnice. To jeszcze lepiej! Margaux czuje się wyjątkowa, niczego nie mówi rodzicom, miły pan powiedział jej przecież, że rodzice i tak by nie zrozumieli i pewnie by zabronili im się spotykać. Miły pan ma psa, podwórko, króliki, papugi... Margaux by tego nie przeżyła!
Więcej:  https://iwonabanach.blogspot.com/2019/06/prawdziwa-historia-uwiedzionego-dziecka.html