Jej pierwszy błąd recenzja

Jej pierwszy błąd to książka, która wciąga czytelnika i nie pozwala się odłożyć, dopóki nie przeczyta się ostatniej strony. Sandie Jones, dzięki niebanalnemu pomysłowi, stworzyła fabułę, która zaskakuje na każdym kroku. Autorka nie powiela schematów, za to umiejętnie żongluje wątkami i potrafi zaskoczyć - nawet jeśli, w trakcie lektury myślałam, że ją przejrzałam

Akcja podzielona jest na trzy części i dzieje się z dwóch perspektyw. Alice oraz jej przyjaciółki Beth. Dwuosobowa narracja pozwala na spojrzenie na sprawę z kilku perspektyw. Kiedy opowieść Alice dobiega końca, a emocje są w kulminacyjnym momencie, autorka przenosi nas do świata Beth. Powoli od początku buduje napięcie, by przedstawić drugi punkt widzenia i doprowadzić do momentu, w którym zakończyła się poprzednia historia. Ostatnia część, to wspólny wątek obu kobiet.

Podoba mi się kreacja bohaterów i stworzenie im podwójnych tożsamości, a finalnie dopisanie im ról w taki sposób, że nie gubi się logiki wątku. Alice pomimo, że jest osobą z ciągłym ryzykiem nawrotu depresji, nie jest męcząca i jej wewnętrzne rozterki nie rzutują na całą książkę. Podoba mi się jak zręcznie łączy fakty i próbuje odkryć, kto z jej bliskich mówi prawdę. Nie jest rozhisteryzowana, nie działa pod wpływem impulsu. Czasami tylko irytowało mnie, że pewne rozwiązania miała na wyciągnięcie ręki i nic z tym nie zrobiła.

Beth jest intrygującą postacią, od początku wyczuwałam, jakąś tajemnicę w niej zawartą. Jej zachowanie było niepokojące, zwłaszcza jak unikała pewnego bohatera. Nathan i jego logiczne wyjaśnienia zdarzeń, które go dotykają są bardzo realistyczne.

Podoba mi się styl autorki, taki trochę surowy. Na próżno szukać poetyckich opisów, nie przytłacza nimi czytelnika, ale też nie sprawia, że całość jest wybrakowana. Bardziej skupia się na psychice i działaniu postaci, niż na otoczeniu. Myślę, że brak rozbudowanego świata sprawia, że czytelnik mocniej odbiera rozterki postaci.

Mi osobiście, podobała się ta książka i szczerze polecam.