Paryska pokojówka recenzja

System komunistyczny,ograniczone prawa, czasem nawet ich brak. Kto by nie chciał wyrwać się z takiego mrocznego świata. Dwóm przyjaciółkom się to udaje. Teraz oko w oko staną z całkiem inną rzeczywistością.
Czy ich pobyt w Paryżu będzie ograniczał się do monotonnych prac hotelowych pokojówek? Czy też może wyjazd ten będzie jak skok w nieznane?

Agnieszka i Ewa dwie przyjaciółki, studentki, postanawiają, że Paryż będzie idealnym miejscem na spędzenie letnich wakacji, a przy okazji zarobieni trochę pieniędzy. Nad czym więc rozmyślać, Francja czeka!

To co ujrzały po przyjeździe, przeszło ich najśmielsze oczekiwania. ''Paryż na każdym kroku nas zdumiewał. To miasto nie bało się niczego. Każdy nawet najbardziej zwariowany pomysł nie budził tu niczyjego sprzeciwu. Przypomniałam sobie nasz smętny komunistyczny kraj. W Polsce nawet najmniejsze odstępstwo do pospolitej szarości było karane mandatem.''

Dziewczyny od razu zakochały się w tym pięknym miejscu. Czemu się dziwić w końcu Paryż to miasto miłości. Nie wiedziały jeszcze jakie przygody na nie czekają. Pewnie same się zdziwiły ile atrakcji można mieć w ciągu dwóch miesięcy. Myślę, że największą przygodą było dla nich to kiedy na swojej drodze spotkały dwóch panów.

''Paryska pokojówka'' Ewy Grocholskiej spędza mi sen z powiek, przy tej lekturze nie da się spać. Pisarka wyśmienicie włada piórem, szczenie przelewa swoje myśli na kartkę papieru .Byłam naprawdę pod wrażeniem, dawno nie czytałam tak dobrej książki, autorce należą się ogromne gratulacje, bo jest za co.

Ewa Grocholska przekonała mnie do tego, że można stworzyć bardzo dobrą pozycję, opierając się na realnych historiach i opowieściach, gdzie postaciami są zwykłe dziewczyny z komunistycznego kraju.

Wiele przygód, wielu dobrych ludzi, którzy pomogą na każdym kroku, miasto w którym chce się żyć i nigdy go nie opuszczać, ale jak mówi stare przysłowie, wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. Bohaterki tej książki też tak myślały. ''Mimo wszystko tęskniłam za powrotem do Polski. Dwa miesiące to kawał czasu. Jeszcze kilka dni a wrócimy do naszej szarej, komunistycznej rzeczywistości. Gdzie nie będzie Nicole, Sabine, Mariana, naszych flików ani Marca...''.
Bardzo chciałabym kupić sobie tę książkę, na pewno do niej wrócę. Polecam.