Pamiętnik księżniczki 4 Księżniczka na dworze recenzja

Meg Cabot to jedna z najlepszych autorek książek dla młodzieży. Serię „Pamiętnik księżniczki” okrzyknięto mianem bestsellera, a jej książki sprzedane w 15 milionach egzemplarzy sąsiadują na listach bestsellerów z Harrym Potterem. Czytałam już „Magiczny pech”, „Dziewczynę Ameryki”, które podbiły mój serce, a teraz postanowiłam zrecenzować „Pamiętnik księżniczki”. Do książek pani Cabot mam ogromny sentyment, jest to jedna z autorek, które potrafią zaciekawić czytelnika nawet zwykłą młodzieżówką. Krótko mówiąc jest jedną z moich ulubionych autorek książek.
Czytając „Pamiętnik księżniczki” poznajemy historię Mii Thermopolis, zwykłej uczennicy pierwszej klasy liceum, która z dnia na dzień dowiaduje się, że jej ojciec jest księciem, a co się z tym wiąże, ona księżniczką. Ona nie jest z tego zadowolona i chętnie zrezygnowałaby z obowiązku rządzenia Genowią.
„Chciałabym kiedyś zamieszkać na Islandii. Wydaje mi się, że to fajne miejsce. O wiele fajniejsze niż Manhattan, gdzie ludzie czasem plują na siebie bez powodu”
Z każdą częścią Mia uczy się coraz więcej rzeczy, które pomogą jej przy podejmowaniu decyzji w sprawie państwa. W każdej też części jest podejmowany trudny temat i główna bohaterka musi radzić sobie w nieprzyjemnych sytuacjach. Co prawda robi głupie błędy i wydaje się, że sobie nie poradzi, ale nawet największą głupotą potrafi pokazać nam, że zawsze jest jakieś wyjście. Kto wie, może kiedyś i Tobie zdarzy się podobna sytuacja? Wydaje się to niemożliwe, ale życie jest nieprzewidywalne i zostawia nam wiele niespodzianek, przyjemnych bądź nie.
Możemy też dobrze się zżyć z bohaterami. Żaden z nich nie jest doskonały, ale przecież za to ich kochamy! Ja na pewno nigdy nie zapomnę tak przyjemnej lektury jak „Pamiętnik księżniczki” i zawsze będę dobrze wspominać Mię, Lilly, czy Michaela.
„Nikt nie zaczepi dziewczyny w wojskowych butach, a już zwłaszcza wegetarianki”
Polecam wszystkim całą serię „Pamiętnik księżniczki”. Warto ją przeczytać choć po to, aby przyjemnie spędzić wieczór. Ja przeczytałam na razie chyba osiem części, może siedem, ale na pewno, kiedy wyruszę do biblioteki, znowu wezmę następną część. A dziewiąta zapowiada się ciekawie.